“Μία χώρα που δεν θέλει…”, γράφει ο Προκόπης Δούκας. Και θα το προσυπέγραφα και εγώ το άρθρο. Όμως κάθε μέρα, βλέπω γύρω μου ανθρώπους που και θέλουν και προσπαθούν. Κάνουν με όρεξη την δουλειά τους και παράλληλα προσπαθούν να κάνουν κάτι καλύτερο για τον χώρο που ζουν -την πόλη, την χώρα, τον επαγγελματικό κλάδο ή τον χώρο με τον οποίο έχουν πάθος. Το πρόβλημα είναι συχνά ότι όλοι αυτοί “που θέλουν” δεν φωνάζουν τόσο δυνατά.
Οντως.. Και κανείς δεν ξέρει αν είναι πλειονότητα ή μειονότητα. Το θέμα είναι οτι επιτρέπουμε στο αρνητικό να δίνει τον τόνο…
Pingback: Tweets that mention μία χώρα που δεν θέλει… | vrypan|net|weblog -- Topsy.com