Δεν ήξερα για το “social DRM”, διάβασα για αυτό στο Ηλεκτρονικός Αναγνώστης (ένα blog για τους e-readers και τα e-books). Περιληπτικά: αντί να “κλειδώνει” το αρχείο, το social DRM ενσωματώνει ένα υδατογράφημα με το όνομα του αγοραστή στις σελίδες του βιβλίου. Όπως διαβάζω στο παραπάνω άρθρο, αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση ακολουθούν οι εκδόσεις Καστανιώτη για τα ebooks τους -αξίζει να διαβάσετε το άρθρο, έχει πολλές χρήσιμες πληροφορίες.
Να προσθέσω ότι σε ένα βαθμό, αυτό κάνει και το iTunes store: αν αγοράσετε ένα μουσικό κομμάτι (εδώ και μερικά χρόνια) δεν είναι κλειδωμένο, αλλά έχει ενσωματωμένα τα στοιχεία του αγοραστή.
Δεν βλέπω καμία πρακτική χρήση, εκτός από πιθανή μήνυση σε περίπτωση που βρεθούν τα αρχεία σου σε “λάθος” σύστημα.
@atmat: το θέμα είναι ότι το ebook που αγοράζεις είναι πραγματικά δικό σου, το έχεις στον υπολογιστή σου χωρίς να περνάει από λογαριασμό της Adobe και βέβαια μπορείς να το μετατρέψεις, π.χ. από ePUB να το κάνεις mobipocket για το Kindle σου. Αυτή είναι η ιδέα του social DRM