Βλέπω στο facebook παλιό συμμαθητή, γιο γνωστού, συγκλονιστικού, τραγουδιστή που δεν ζει πια, να γράφει “ένα από τα όχι γνωστά τραγούδια του πατέρα μου, ωστόσο όμως πολύ αγαπημένο μου”. Από κάτω, έχει βάλει ένα video από το youtube, με το τραγούδι.
Το παράδοξο; Αυτή η ανθρώπινη κίνηση συμπυκνώνει αναρίθμητες παραβιάσεις πνευματικών δικαιωμάτων: π.χ. το video είναι ανεβασμένο σε ένα ανεπίσημο κανάλι του youtube, αρά μάλλον “πειρατικά” και περιέχει εκτός από την ηχογράφηση αρκετές φωτογραφίες για τις οποίες κατά 99% δεν υπάρχει η άδεια να χρησιμοποιηθούν…
Με λίγα λόγια; Ο παλιός μου συμμαθητής πρέπει να γίνει “πειρατής” για να μπορέσει να μοιραστεί με τους φίλους του ένα αγαπημένο τραγούδι του πατέρα του -ή, έστω, χρειάζεται έναν άλλο “πειρατή”.
Αλήθεια, στην εποχή που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνικής μας δραστηριότητας λαμβάνει χώρο στο internet, πώς μπορεί κάποιος να πει “κάτσε να σου βάλω να ακούσεις το αγαπημένο μου τραγούδι”, χωρίς να κινδυνεύει από τον νόμο; Χωρίς να γίνει “πειρατής”; Ακόμη και ο ίδιος ο καλλιτέχνης;
Ο παλιός σου συμμαθητής είναι κατά πάσα πιθανότητα και κληρονόμος των πνευματικών δικαιωμάτων του πατέρα του. Οπότε βάσει των διατάξεων περί πνευματικής ιδιοκτησίας έχει δικαίωμα να κάνει αυτές τις χρήσεις του έργου. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι διατάξεις, τα δικαιώματα θα ανήκαν μόνο στο ΥοuTube.
@e-lawyer: όχι όμως και αυτός που τα ανέβασε στο youtube. Και πέρα από αυτό, είσαι σίγουρος ότι έχει τον έλεγχο των δικαιωμάτων του;
Δηλαδή, αν μου δώσει άδεια, μπορώ να παίζω στο μπαρ μου μόνο δική του μουσική και να μην πληρώνω ΑΕΠΙ;
@vrypan comment: Ναι αν σου δώσει γραπτή άδεια μπορείς να παίζεις μόνο δική του μουσική!
Το θέμα είναι αν τα δικαιώματα ανήκουν στον καλλιτέχνη ή στην εταιρία!
Επίσης μην ξεχνάμε οτι ΑΕΠΙ = συνθέτες μην ξεχνάμε και τους άλλους (μουσικούς/τραγουδιστές, ΕΡΑΤΩ και δεν θυμάμαι το άλλο) οι οποίοι μπορεί να μην διεκδικούν τόσο πιεστικά όσο η ΑΕΠΙ τα χρήματα τους αλλά τα διεκδικούν!
—
Eπι της ουσίας:
- Η απάντηση για μένα υπάρχει σε site τύπου Grooveshark κλπ.
- Το Youtube είναι κάτι που έχει ξεφύγει, η ΑΕΠΙ πάντως μέσω εκπροσωπου μας είχε πει στο Podcamp την άνοιξη, οτι δεν κηνηγάνε ένα χρήστη στο ιντερνετ..ο οποίος κάνει ένα χομπι. Πρόσεξε όχι οτι ειναι νόμιμο, απλά οτι δεν πολύ ασχολούνται -ακόμα-.
Απο την αλλη μεριά υπάρχουν συμβάσεις ειδικά για την ΑΕΠΙ που υποχρεούνται να πληρώνουν τα ιντερνετικά ραδιόφωνα (πχ radiobubble)
Και επειδή ο προβληματισμό σου νομίζω ξεφευγει απο τα νομικά:
Κάτι πρέπει να αλλάξει Παναγιώτη, αν η μουσική βιομηχανία δεν το καταλάβει, απλά θα χάνει έδαφος.
(για τις φωτογραφίες δεν το αγγίζω καν το θέμα, όσο δεν μπορούν να εκτυπωθούν αξιοπρεπώς στα 72dpi, έχουν ακόμα ελπίδα να “πληρώνονται” οι δημιουργοί)