Αρχίζω να πιστεύω ότι το twitter έχει καταλήξει να είναι η μαύρη τρύπα των social media. Όλη η δραστηριότητα που θα αποτελούσε υλικό για συζητήσεις, χάνεται μέσα σε μία υπηρεσία που έχει μόνο short term memory, δεν επιτρέπει την σύνδεση των συζητήσεων και καταστρέφει το βασικό δομικό συστατικό του WWW (τα links) με την χρήση των short URLs [1].
Η μόνη καλή χρήση του είναι ως real time πίνακας ανακοινώσεων -και αυτό μόνο αν φροντίσετε οι “ανακοινώσεις” να αναπαράγονται και κάπου αλλού, π.χ. στο blog σας, όπου θα αρχειοθετούνται και θα μπορούν να συζητηθούν και μετά από μερικές μέρες ή ώρες.
–
[1] ναι, έχω και εγώ ένα (μικρό) μέρος της ευθύνης για αυτό, με το urlBorg.
Εναλλακτικα; Friendfeed ή κάτι άλλο;
είναι λίγο άδικο να κρίνεις ένα σύστημα με κριτήρια και αξίες που απέκτησες διερευνώντας ένα άλλο σύστημα… γιατι περί συστημάτων ο λόγος. Η όλη προσέγγιση μου θυμίζει την κριτική τον στρουκτουραλιστών απέναντι στην αποδόμηση, το πειραματισμό με το hypertext και τον νέο κόσμο δυνατοτήτων που ανοίχτηκε μπροστά μας. Το twitter δεν ήρθε να αντικαταστήσει ούτε τα βιβλία ούτε το hypertext (οποιαδήποτε γραμμική αντίληψη και έννοια αντικατάστασης ανήκουν σε μια α-χρονική λογική) to twitter δημιουργήθηκε από ανάγκες μιας ομάδας για real-time ανακοινώσεις, άνοιξε σε ένα ευρύτερο κοινό και ταυτόχρονα δημιούργησε νέες συνθήκες… όλοι μας ήρθαμε αντιμέτωποι σα μικρά παιδία με ένα νέο domain που έπρεπε να πειραματιστούμε, και συνεχίζουμε να πειραματιζόμαστε, για να αρχίσουμε να αξιολογούμε τις πολλαπλές δυνατότητες που το twitter πλέον προσφέρει. Η αξιολόγηση δε γίνεται με έναν απευθείας αντικατοπτρισμό σε ένα υπέρτατο σύστημα αξιών που κάποια στιγμή παγιώθηκε και έγινε νόρμα, η κριτική είναι ένας άλλος τρόπος να αισθάνεσαι αυτό που σου προσφέρεται είναι ένας πειραματισμός. Ας πειραματιστούμε, ας βγάλουμε τον εαυτό μας και το twitter έξω από τα όρια μας. Ας προσπαθήσουμε να προσαρμοστούμε και σε μια άλλη, νέα διάσταση αυτή που θα έλεγα αφελώς μάλλον hypertextual dialogue.
Το να κάνεις ποδήλατο «καταστρέφει» τη δομική σχέση του σώματος με το έδαφος; Ναι, οι εμπειρίες όμως που παίρνεις κατακτώντας ένα νέο domain αλλάζουν καταλυτικά το τρόπο που βιώνεις το κόσμο.
Και η έκκληση για συγχώρεση μάλλον πολύ Καντιανή είναι… εγώ θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που με παρέσυρες σε έναν νέο κόσμο και ας έφαγα τα μούτρα μου… έμαθα…χάρη σε εσένα
Χαχα! Και μόνο για το /dev/null με κέρδισε ως άποψη :)
Εξαρτάται από αυτούς που ακολουθείς και σε ακολουθούν. Ο καθένας μας επηρεάζει και επηρεάζεται από το graph που έχει δημιουργήσει. Δε θα το έλεγα /dev/null πάντως. Δεν υπάρχει κάτι που να “έχασα” σαν πληροφορία από το twitter και να μην το βρήκα αλλού.
/dev/null δε μπορείς να το πεις, καθώς κάθε tweet έχει permalink. Απλά η καταλληλότητά του είναι περισσότερο για “ανακοινώσεις” όπως πολύ σωστά λες και πολύ λιγότερο για συζητήσεις. Από την άλλη βέβαια προσφέρεται ως πλατφόρμα για να χτίσει κανείς ένα conversational overlay service, όπως π.χ. το πρώην Summize ή το FirendFeed (ανεξάρτητα από τα δικά τους ιδιαίτερα features).