Είναι γνωστό ότι δεν τα πάω καλά με τα αυστηρά copyrights -όσο λιγότερα και όσο χαλαρότερα, τόσο καλύτερα.
Σκεφτόμουν χθές, αν υπάρχουν έλληνες καλλιτέχνες (κυρίως στον χώρο της μουσικής, αλλά και της φωτογραφίας και άλλων χώρων) που θα μπορούσα να θεωρήσω “σύμμαχους”, να έχουν δηλαδή παρόμοια αντίληψη για το θέμα του copyright.
Δυστυχώς, τουλάχιστον όσοι μου ήρθαν στο μυαλό, είναι “κατά της πειρατείας” -κατά της ελεύθερης δημιουργίας και απόλαυσης θα έλεγα εγώ. Και μετά υποψιάστηκα ότι… οι “φτασμένοι” υποστηρίζουν τα “αυστηρά” copyrights, ενώ από την άλλη, οι καλλιτέχνες που ξεκινάνε, είναι πολύ πιο ανοικτοί στο θέμα.
Θα προχωρούσα λίγο παρακάτω τον συλλογισμό, για το ότι τελικά τα copyrights είναι ένα όπλο του status quo, που προστατεύει τους φτασμένους και δυσκολεύει όσους ξεκινάνε, αλλά λέω να το αφήσω για μία άλλη φορά, αφού μπορεί να κάνω λάθος. Ας τσεκάρω πρώτα: υπάρχουν γνωστοί, πετυχημένοι Έλληνες καλλιτέχνες που υποστηρίζουν τα creative commons και άλλες μορφές copyleft ή πιο ελεύθερου copyright;
Νομίζω πως οι "φτασμένοι" έχουν λόγο να είναι υπερ του copyright γιατί αυτό μπορεί να τους αποφέρει κάποια έσοδα πλέον. Επίσης ο κόσμος τους ξέρει ήδη… Ενώ ένας νέος, με τα άθλια συμβόλαια που παίζουν, μην πω τι παίρνουν από τις πωλήσεις των cd. Άρα σκασίλα του το copyright… Αυτός φράγκο δεν θα πάρει, είτε υπάρχει copyright είτε όχι… Και αν υπάρχει και χαλαρό copyright τους μαθαίνει πιο εύκολα κι ο κόσμος…
Έτσι είναι. Αλλά από την άλλη, οι φτασμένοι είναι που και έχουν βγάλει αρκετά λεφτά από την δουλειά τους (δεν ισχύει το "κάπως πρέπει να ζήσει και ο καλλιτέχνης") και μπορούν αν βγάλουν λεφτά και μόνο με την παρουσία τους (από διαφήμιση, μέχρι συμμετοχή σε εκδηλώσεις κ.λ.).
Θα συμφωνήσω με τις απόψεις και των 2.
Στην Ελλάδα απ’ότι ξέρω δεν υπάρχει γνωστός (μαζικός? Pop?) καλλιτέχνης που να έχει μια ιδιαίτερη προτίμηση στο ‘χαλαρό’ copyright. Από το εξωτερικό θα ανέφερα τους Nine Inch Nails που έχουν κάνει αρκετά πράγματα έχοντας ως βασικό όχημα άδειες CC. Επιπλέον η συμμετοχή των fans είναι πολύ μεγάλη σε όλα τα projects όπου το fanbase τους καλείται να δημιουργήσει χρησιμοποιώντας τα κομμάτια τους.
http://ninmix.com/ & http://remix.nin.com/
Εγώ θα έβαζα ένα άλλο ερώτημα. Η ιδέα των creative commons θα μπορούσε να προσφέρει στους ήδη διάσημους την ευκαιρία να κάνουν νέα συναρπαστικά πράγματα? Και ποιά θα μπορούσε να ήταν αυτά?
Γιατί, αν η μόνη επίδραση τους είναι να μειωθούν τα έσοδα τους, τότε δεν βλέπω γιατί να υποστήριζαν την ιδέα…
Κοίτα, αν το μόνο που ενδιαφέρει "μεγάλους" και "φτασμένους" καλλιτέχνες είναι το πώς θα αυξήσουν τα έσοδά τους ή πώς με ένα τραγούδι θα ζήσουν και τα παιδιά τους, καταρχήν θα έβαζα το "καλλιτέχνες" σε εισαγωγικά και απλά θα τους αντιμετώπιζα ως μία συντεχνία που έχει παράλογες απαιτήσεις…
Το θέμα είναι, υπάρχουν καλλιτέχνες στην Ελλάδα, που είναι αναγνωρισμένοι και πετυχημένοι και τους ενδιαφέρει πιο πολύ το να έρθει το κοινό σε επαφή με το έργο τους και να αποτελέσει το έργο τους πρώτη ύλη για νέους δημιουργούς, από το να μεγιστοποιήσουν τις καταθέσεις τους;
Δεν μπορεί! Θα υπάρχουν… Ποιοί είναι όμως;
Όχι ακριβώς. Θα βρεις πολλά γνωστά blogs που έχουν άδεια χρήσης Creative Commons. Και μερικά (ίσως λιγότερο γνωστά, όπως το δικό μου), που έχουν CC-Attribution, κοινώς, "κάνε ό,τι θες, αλλά δώσε μου credit".
Απάντηση ακόμη στην ερώτηση του Παναγιώτη δεν βλέπω. Υποθέτω λοιπόν πως δεν «υπάρχουν γνωστοί, πετυχημένοι Έλληνες καλλιτέχνες που υποστηρίζουν τα creative commons και άλλες μορφές copyleft ή πιο ελεύθερου copyright».
Στο youtube βέβαια γίνεται χαμός με τα videos Ελλήνων καλλιτεχνών που έχουν αναρτηθεί από διάφορα άτομα. Δεν πιστεύω αυτές οι αναρτήσεις να είναι συνεπείς με τα δικαιώματα των δημιουργών. Θα έλεγε κανείς, λοιπόν, πως οι δημιουργοί δεν πολυνοιάζονται για το copyright αλλιώς θα κατέβαζαν το υλικό που βρίσκεται στο youtube.
Το πρόβλημα εντοπίζεται, για μια ακόμη φορά, στην προβληματική παιδεία μας. Δεν γνωρίζουμε τι είναι τα πνευματικά δικαιώματα. Δεν γνωρίζουμε πώς μπορούμε να κάνουμε σύννομη χρήση πνευματικού έργου τρίτου. Δεν μας ενδιαφέρει να μάθουμε. Κρούσματα λογοκλοπής επιβραβεύονται, αντί να καταδικάζονται, από τους πολιτικούς.
Με δυο λόγια: δεν έχει νόημα να μιλούμε για creative commons (και άλλες τέτοιες ωραίες έννοιες) σε μια χώρα που η έννοια του commons δεν υφίσταται. Μπορεί λίγα μέλη της ιστολογικής κοινότητας να έχουν μια ιδέα, αλλά αυτό δεν συνιστά συλλογική αντίληψη της ελληνικής κοινωνίας. Το creative commons δεν ήρθε εξ' ουρανού ούτε το έφερε από το βουνό ο Lessig στα καλά καθούμενα. Αποτελεί απάυγασμα ακαδημαϊκού και κοινωνικού προβληματισμού που τρέχει εδώ και δεκαετίες στις ΗΠΑ. Αυτή την κουλτούρα δεν την έχουμε στην Ελλάδα κι ούτε μπορούμε να την αποκτήσουμε στο άψε-σβήσε.
check David Bowie
yeap, υπάρχουν, οι Χαΐνηδες, συγκεκριμένα δώ -> http://www.xainides.gr/interviews/lifoland.html
Pingback: vrypan|net|weblog » οι Χαΐνηδες για τα copyrights
Άλλο παράδειγμα γνωστού καλλιτέχνη που υποστηρίζει ελεύθερο copyright είναι ο Νικήτας Κλιντ από τις Ρόδες, που έδωσε το τελευταίο αλμπουμ του δωρεάν
http://cheapscience.pblogs.gr/
Panagioti,gia des kai edo ligo…
http://www.x-radio-x.com
Ας θέσω και εγώ ένα ερώτημα πάνω στο θέμα του copyright ή copyleft.
Σκεφτόμουνα χθες καθώς διάβαζα ένα βιβλίο πάνω σε μορφές δημοσιογραφίας στο διαδίκτυο, ότι είναι πολύ εύκολο πια να κατεβάσει κανείς από το ιντερνέτ όποιο βιβλίο θέλει, αποφεύγοντας έτσι την μακρά αναμονή αλλά και υψηλό κόστος του amazon. Αναρωτιόμουν λοιπόν τι έχουν να πουν καθηγητές, υποστηρικτές του ελεύθερου ίντερνετ και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, πληροφορίας κλπ που τυχαίνει να έχουν κάποιο κέρδος από την συγγραφική τους δουλειά?
@Γιάννης Σ.: Μπορείς να δεις τί λένε δύο από αυτούς εδώ: Cory Doctorow και Lawrence Lessig.