Ο Διομήδης Σπινέλλης, αφήνει ένα ενδιαφέρον σχόλιο:
Δεν είχα άποψη για το Classmate PC, αλλά στη συνάντηση εργασίας που έγινε για το OLPC στο συνέδριο «σχολείο του μέλλοντος» κάποιες ερωτήσεις των εκπαιδευτικών με θορύβησαν. Η μια λοιπόν ερώτηση αφορούσε το αν ο δάσκαλος έχει τη δυνατότητα να απενεργοποιεί μαζικά τους υπολογιστές για να τον προσέξουν οι μαθητές. Η άλλη ήταν αν υπάρχει η δυνατότητα να στέλνει ο δάσκαλος μαζικά το ίδιο περιεχόμενο σε όλους τους μαθητές. Έχω παρουσιάσει το XO πολλές φορές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και πρώτη φορά μου έκαναν αυτές τις ερωτήσεις. Αυτό μου έκανε εντύπωση. Ρώτησα και έμαθα πως αυτές είναι δυνατότητες που έχει το Classmate PC, του οποίου παρουσίαση είχε προηγηθεί.
Αν το όραμά μας για το σχολείο του μέλλοντος είναι ο δάσκαλος ο οποίος για να τον προσέξουν τα παιδιά θα πρέπει να απενεργοποιήσει τους υπολογιστές τους (τους οποίους φαίνεται να παραδέχεται πως οι μαθητές θα θεωρούν πιο ενδιαφέροντες από αυτόν), αν το όραμά μας για το σχολείο του μέλλοντος είναι το μοντέλο του δάσκαλου ο οποίος μαζικά σπρώχνει την ύλη προς τους μαθητές (μέσω των φανταχτερών υπολογιστών τους), τότε έχουμε χάσει το παιγνίδι πριν αυτό καν αρχίσει. Το XO δεν έχει αυτές τις δυνατότητες και καλώς δεν τις έχει. Η σημαντική διάσταση του προγράμματος OLPC και αυτό που το διαφοροποιεί από άλλες προσπάθειες δεν είναι το ΕΛΛΑΚ, αλλά η εκπαιδευτική φιλοσοφία πάνω στην οποία βασίζεται όλο το εγχείρημα.
Επειδή το έχω συζητήσει με άτομα που ξέρουν 10 πράγματα από παιδαγωγικά η χρήση οπτικοακουστικών μέσων σε μικρή ηλικία έχει διαφορετική επιρροή στα παιδιά. Είναι και ένας λόγος στον οποίο δεν έγινε ποτέ μάθημα σε βιντεοκασέτες :). Το παιδί δεν μπορεί να δεχθεί εικόνες χωρίς να αφοσιωθεί. Για αυτό είναι απόλυτα λογικό να θέλουν να κλείσει ο υπολογιστής.
Προσωπικά το θεωρώ απόλυτα λογικό.
Εννοείται πως είναι απαραίτητες αυτές οι δύο λειτουργίες και κακώς δεν τις έχει. Δηλαδή αν θέλεις να δείξεις εικόνες του Παρθενώνα σε όλους τους μαθητές, πώς θα το κάνεις; Επίσης νομίζεις ότι είναι εύκολο να σε προσέχει ένα παιδί 8 ετών αν ο η/υ είναι ανοικτός μπροστά του; Εδώ διασπάται η προσοχή τους από την κασετίνα, φαντάσου τι έχει να γίνει με τον η/υ.
@odysseas: αυτό δεν κάνουμε τώρα; Το παιδί δεν προσέχει, χαζεύει την κασετίνα, το κινητό, το κόμικ που έχει κρυμένο… το αποτέλεσμα το περιγράφεις στο blog σου και είναι πολύ σοβαρότερο από το ότι το παιδί αυτό (ίσως) δεν τα καταφέρνει στα μαθήματα:
“Μου φαίνεται τελικά πως οι μαθητές που δυσκολεύονται στο σχολείο έχουν δυστυχώς αναπτύξει μια αρνητική στάση απέναντι όχι μόνο στο σχολείο, μα ευρύτερα στην επιστήμη, στην τέχνη, στην κουλτούρα.”
Οι μαθητές που δεν προσέχουν, δεν προσέχουν κατά κανόνα γιατί έχουν κάτι άλλο πιο ενδιαφέρον να κάνουν ή γιατί προτιμούν να κάνουν οτιδήποτε από το να προσέξουν; (από όσο θυμάμαι τα σχολικά μου χρόνια το δεύτερο ήταν πολύ συχνότερο)
Τέλος, να σημειώσω ότι το OLPC δεν είναι ένας συνηθισμένος υπολογιστής. Είναι ένας υπολογιστής που έχει σχεδιαστεί για να ωθεί τα παιδιά στην δημιουργικότητα, την συνεργασία και την ανακάλυψη. Απέχει πάρα, μα πάρα πολύ από το τυπικό PC που έχετε στο γραφείο σας.
Καταρχήν δεν απάντησες στα ερωτήματά μου τα οποία δεν είναι, όπως πιθανότατα κατάλαβες, ρητορικά.
Δεύτερον γράφεις:
“Οι μαθητές που δεν προσέχουν, δεν προσέχουν κατά κανόνα γιατί έχουν κάτι άλλο πιο ενδιαφέρον να κάνουν ή γιατί προτιμούν να κάνουν οτιδήποτε από το να προσέξουν; (από όσο θυμάμαι τα σχολικά μου χρόνια το δεύτερο ήταν πολύ συχνότερο)”
Η απάντηση στο γιατί δεν προσέχουν οι μαθητές είναι αρκετά πιο πολύπλοκη. Αν έχεις την υπομονή να διαβάσεις τα κείμενα που έχω αναρτήσει στο blog μου στην ετικέτα “κίνητρα μαθητών” θα πάρεις μια γεύση.
Τρίτον επειδή ακριβώς δεν είναι κλασικό PC γι’ αυτό πρέπει να κλείνει κάποιες φορές. Πώς θα γίνει διάλογος στην τάξη αν το παιδί έχει ανοιχτό συνέχεια τον OLPC μπροστά του; Ούτε καν θα καταλάβουν πως τώρα φεύγουμε από τον υπολογιστή για να κάνουμε κάτι άλλο. Πέρα από το ενδιαφέρον και τη δημιουργικότητα υπάρχει και η ροή του μαθήματος. Το μάθημα ακολουθεί μια πορεία και δεν είναι θεμιτό πάντα να καθορίζεται από το μαθητή.
@odysseas:
1. Με 1002 τρόπους: θα τους στείλεις email, θα προσθέσεις το υλικό στο blog του μαθήματος, κ.λ.
2. Δεν είναι καθόλου εύκολο, συμφωνώ. Αλλά ο στόχος πρέπει να είναι να θέλει να παρακολουθήσει και όχι να αναγκάζεται.
Δεν διαφωνώ ότι το γιατί δεν παρακολουθούν οι μαθητές είναι πολύπλοκο. Για αυτό και η δουλειά του δασκάλου και του καθηγητή είναι τόσο δύσκολη και τόσο πολύτιμη. Απλά η λύση ότι “τώρα σας έχω σε μία αίθουσα, σας έχω εξαφανίσει οτιδήποτε άλλο ενδιαφέρον οπότε θα αναγκαστείτε να παρακολουθήσετε εμένα”, θεωρώ ότι δεν λειτουργεί. Θυμάμαι να γράφω τους αριθμούς από 1-45 και να κοιτάω το ρολόι μου σβήνοντας ένα ένα λεπτό σε βαρετές ώρες μαθήματος…
Παναγιώτη, γράφεις: “τώρα σας έχω σε μία αίθουσα, σας έχω εξαφανίσει οτιδήποτε άλλο ενδιαφέρον οπότε θα αναγκαστείτε να παρακολουθήσετε εμένα” και θεωρείς πως δε λειτουργεί. Φυσικά και λειτουργεί. Φαντάσου σε μια τάξη όλους τους μαθητές πάνω από τον OLPC και απ’ έξω να ακούγονται δυνατοί θόρυβοι. Δεν πρέπει να κλείσεις τα παράθυρα για να επιτρέψεις στα παιδιά να συγκεντρωθούν στον η/υ; Φυσικά αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα. Το επόμενο είναι ο OLPC να τα μαγνητίζει. Αυτό που λέω είναι πως κάποιες φορές είναι δυνατόν ο υπολογιστής να είναι αυτός που αποσπά την προσοχή των μαθητών. Σ’ αυτές τις στιγμές απλώς πρέπει να κλείνει γρήγορα προκειμένου να μη χάνεται πολύτιμος διδακτικός χρόνος.
Δεν βλεπω τιποτα περιεργο στο να υποστηριζεται η δυνατοτητα μαζικης απενεργοποιησης ενος εργαλειου του μαθητη.
i mean και τα βιβλια πρεπει να κλεινουν εν ωρα διαγωνισματος και τα στοματα εν ωρα διδασκαλιας και ο πινακας να σβηνει απο ο,τι ειχε το προηγουμενο μαθημα για να μην μπερδευει και τα φυλλαδια απαντησεων να μαζευονται μετα το περας του διαγωνισματος και οι προτζεκτορες και οι τηλεορασεις μετα τις προβολες και φανταζομαι και ο Η/Υ δεν αποτελει εξαιρεση.
Τεσπα, αντε και να μην το υποστηριξουν το πολυ πολυ να ζητα ο καθηγητης απο τους μαθητες καπου-καπου να κλεισουν τα καπακια απο τους Η/Υ τους, οπως ζητα εδω και 1000 χρονια και για τα βιβλια τους. Ακομψο βεβαια …
Οσο για την δυνατοτητα μαζικης προβολης αυτο και αν ειναι χρησιμο. Η διδασκαλια δεν ειναι μονο εξατομικευμενη. Ο καθηγητης “εκπεμπει” τον περισσοτερο καιρο προς ολους κοινη γνωση, δεν τα λεει μυστικα στο αυτι του καθενος με διαφορετικο τροπο αλλα ειναι διαθεσιμα την ιδια στιγμη προς ολη την ταξη. Ομοιως και με τον πινακα η τον προτζεκτορα η την τηλεοραση η ακομα και τα ομοια φυλλαδια που μοιραζει η τα βιβλια που τους ζητα να ανοιξουν στην ιδια σελιδα. Ακομα και οι αποριες ενος μαθητη γινονται φωναχτα και οχι κατ ιδιαν ωστε η απαντηση να μπορει να δωθει απο συμμαθητη η καθηγητη και να ειναι κοινη γνωση στην ταξη.
Ε, το πολυ πολυ αν ο Η/Υ αυτος δεν υποστηριζει αυτο το feature να κολλαει ο καθηγητης τον δικο του σε ενα project-ορα, οπως γινεται μεχρι σημερα…
Και χωρις αυτα τα feature η δουλεια καπως παλι θα γινεται, αλλα ειναι οντως χρησιμοτατα στην real time, εντος ταξης, περιορισμενου χρονου, μαζικη διδασκαλια και καθολου δυσκολα να υλοποιηθουν.
Και καθαρά από άποψη επιλογών να το δεις αν εγώ έχω ένα εργαλείο το οποίο μου δίνει την επιλογή να κάνω κάτι ενώ το άλλο όχι, δεν μπορώ να βρω ένα δυνατό επιχείρημα να προτιμήσω το 2ο έναντι του 1ου.
Το αν θα προσέξουν το δάσκαλο τα παιδιά ή όχι όπως λέγεται και εδώ, είναι θέμα εκτός του εργαλείου και η άποψη ότι ότι το εργαλείο θα βοηθήσει από μόνο του σε αυτό δεν μου ακούγεται και τόσο ρεαλιστική.
Το εργαλειο πρεπει να υποστηριζει ενα σετ απο χρησιμες λειτουργιες. Το οτι το αυτοκινητο παρεχει δυνατοτητα αεροσακου δεν σημαινει οτι ωθουμε τον κοσμο να τρακαρει και να μην προσεχει στον δρομο.
Δεν ειναι καμια περιθωριακη, δυσκολοκατασκευαστη λειτουργια το να προβαλεις μαζικα κατι παραδιπλα. Μεχρι τωρα το λεγαμε φωνη, ραδιοφωνο, τηλεοραση, πινακα, κινηματογραφο, προτζεκτορα. Ε, ας εχει και ο Η/Υ κατι σαν xhost +kathigitis ο ενας και export DISPLAY=mathitis:0.0 ο αλλος (οκ, ισως κατι πιο πολυπλοκο απο αυτο αλλα οχι και πολυ)
Να προσφέρω μία προσωπική εμπειρία: επί τρία χρόνια δίδασκα στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.
Το μάθημα γινόταν με τον βιντεοπροτζέκτορα διαρκώς ανοιχτό, τουλάχιστον το 50% ήταν μέσω προβολής οπτικού υλικού (θεωρώ τουλάχιστον αστείο, για παράδειγμα, να μιλάς για πολιτικές διαφημίσεις και να μην τις δείχνεις!) και όλες οι αξιόλογες παρατηρήσεις / σημειώσεις ανέβαιναν σε ιστολόγιο σε πραγματικό χρόνο.
Προσαρμόζεις τα εργαλεία σου στο μάθημα και το μάθημα στα εργαλεία. Αν αυτό που συμβαίνει έχει ενδιαφέρον, πιστέψτε με, ελάχιστοι χαζεύουν.
Συμφωνώ με τον Οδυσσέα ότι μια τέτοια λειτουργία στο XO κρίνεται απαραίτητη. Παρόλαυτα, σχολιάζοντας το παράδειγμα με τους θορύβους και το παράθυρο, ακόμα και αν το κλείσεις, αν ο μαθητής δεν _θέλει_ να παρακολουθήσει (βαριέται/δεν τον ενδιαφέρει/κλπ), δε θα καταφέρεις τίποτα. Θα αρχίσει να ζωγραφίζει, να σκέφτεται κάτι, κλπ.
Άρα συμφωνώ και με τον Παναγιώτη ότι ο στόχος είναι η δημιουργεία ενδιαφέροντος στον μαθητή, όχι η εξανάγκαση του.
Πέρα από αυτό, πιστεύω ότι είναι εύκολα υλοποιήσιμο σαν λειτουργία, και αν φτάσει ως αυτούς που αποφασίζουν, θα ενσωματωθεί.
(μαθητής λυκείου)