Τον τελευταίο καιρό ανασύρεται όλο και πιο συχνά το θέμα της παιδοφιλίας, παιδικής πορνογραφίας και παιδικής κακοποίησης και πάντα το συμφραζόμενο είναι το Internet[*]. Είμαι και εγώ εξίσου ευαισθητοποιημένος για τα θέματα αυτά όπως όλοι μας -ποιός δεν είναι;
Ακριβώς για αυτό με τρομάζουν οι συζητήσεις αυτές. Διότι χρησιμοποιούν ένα θέμα στο οποίο κανένας μας δεν μπορεί να μείνει απαθής, που μας αγγίζει όλους. Με τρομάζουν, γιατί σιγά-σιγά χτίζουν το μόνο επιχείρημα στο οποίο θα μπορούσαν να βασιστούν κάποιοι για “να μας σώσουν”. Χτίζουν συστηματικά την εικόνα του σκοτεινού και εγκληματικού διαδικτύου, το οποίο αύριο κάποιοι θα ζητήσουν να ελέγχουν “για το καλό μας”. Αν τα πράγματα δυσκολέψουν πολύ, θα κάνουν και κύριο θέμα των ειδήσεων μία υπόθεση που θα συνδυάζει όλα τα στοιχεία, ακόμη και αν είναι η μοναδική από ιδρύσεως ελληνικού κράτους.
Τα επιχειρήματα, γνωστά, αφού θα μας έχουν πείσει ότι οι παιδόφιλοι συχνάζουν στο internet: “Ακόμη και ένα παιδάκι να σώσουμε, αξίζει”. Βέβαια, αυτό είναι ένα καλό επιχείρημα για να απαγορευτεί η πώληση και χρήση κάθε βιντεοκάμερας, αλλά δεν το προτείνει κανείς. Επίσης, η αστυνομία θα μπορούσε να κάνει μία βόλτα ένα οποιοδήποτε βράδυ σε μέρη όπως π.χ. δίπλα στο Δημαρχείο Αθηναίων και να ελέγξει αν οι κοπελίτσες που κάνουν πιάτσα εκεί είναι ενήλικες (και φαντάζομαι και σε δεκάδες άλλα σημεία στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα).
Ξέρω ότι κινούμαι σε επικίνδυνο έδαφος με αυτό το θέμα. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι εναντίον στο να υπάρχει κάποιου βαθμού έλεγχος στο internet (που αν δούλευε σωστά η δικαιοσύνη, οι νόμοι που έχουμε και τώρα αισθάνομαι ότι αρκούν). Αλλά με ανησυχεί το πλαίσιο στο οποίο θέλουν κάποιοι να γίνει αυτή η συζήτηση -στο πλαίσιο φόβου και τρόμου. Γιατί όταν προετοιμάζεις την συζήτηση να γίνει με αυτούς τους όρους, σημαίνει ότι θέλεις να περάσεις κάτι που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα μπορούσες.
Είμαι πολύ προβληματισμένος, μπορεί να έχω εντελώς άδικο -κάθε άποψη και σκέψη ευπρόσδεκτη. Ακόμη περισσότερο, αν υπάρχουν στοιχεία, συγκεκριμένα στοιχεία: αριθμός υποθέσεων, είδος υποθέσεων κ.λ.
–
[*] το άρθρο αυτό είναι από ΤΟ ΒΗΜΑ, 23/1/2008. Σήμερα, 24/1, διαβάζω… Και με τον νόμο θα υποκλέπτει η ΕΥΠ.
Γνώμη μου: Το ιντερνέτ απλά καθιστά πιο γρήγορη και εύκολη την πρόσβαση, άρα και ευάλωτα τα παιδιά μικρών ηλικιών που μπαίνουν και σερφάρουν ανεξέλεγκτα σε ένα ίντερνετ καφέ. Κατά τα άλλα η παιδοφιλία παραμένει ένα κοινωνικό πρόβλημα που καμία σχέση δεν έχει με το ιντερνέτ, πέρα από τη διευκόλυνση που ανέφερα. Δηλαδή οι παιδόφιλοι απλά το χρησιμοποιούν επίσης ως εργαλείο. Αν δεν υπήρχε θα εύρισκαν άλλους τρόπους. Γι’ αυτό και η παιδοφιλία ήταν πρόβλημα και πριν την εξάπλωση χρήσης του διαδικτύου. Πριν αρκετά χρόνια είχε γυριστεί ντοκιμαντέρ -ξένο- και είχε προβληθεί στην κρατική τηλεόραση νομίζω για Ευρωπαίους που συχνάζανε σε φτωχές ασιατικές χώρες για να βρίσκουν άνετα διαθέσιμα παιδιά “προς χρήση”. Τώρα απλά και στην Ελλάδα υπάρχουν τέτοια διαθέσιμα παιδιά δυστυχώς. Από τη στιγμή που υπάρχει προσφορά (παιδιά που εκδίδονται λόγω φτώχειας και κρατικής και οικογενειακής εγκατάλειψης) και ζήτηση το διαδίκτυο απλά διευκολύνει τη συναλλαγή όπως και σε όλους τους άλλους τομείς ζωής. Ομως το φαινόμενο δεν θα εξαληφθεί αν δαιμονοποιούμε το διαδίκτυο.
Χρειάζεται οι γονείς να στρώσουν κώλο και να μάθουν πέντε πράγματα και να έχουν κατά νου τα παιδιά τους. Ή μήπως όσο το χέρι του παιδεραστή άγγιζε μόνο τα αλβανάκια εδώ και τα παιδάκια στις Φιλιππίνες δεν τους απασχολούσε το θέμα και ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος επειδή το θέμα πια χτυπά και τη δική τους πόρτα; Η φωτιά στο σπίτι τους γείτονα δεν μας απασχολεί. Χρειάζεται να πάρει φωτιά το δικό μας σπίτι για να ξυπνήσουμε και να νοιαστούμε… Πάντως αστυνομικός της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος που άκουγα τις προάλλες στο ΣΚΑΙ ήταν αρκετά ψύχραιμος και ρεαλιστής χωρίς να δαιμονοποιεί το διαδίκτυο, αλλά σύστηνε υπευθυνότητα στους γονείς.
Ισως να μην εχω καταλάβει καλά..
Το Ιντερνετ είναι μόδα να δαιμονοποιείται ή να ηρωιοποιείται, κατα το δοκούν!
Παιδική βία/παιδεραστία. Μπορεί να γλιτώσει έστω κι ένα παιδάκι; Μπορεί;
Τότε ΕΓΩ χωρίς ελαφρα την καρδία λεω ναι στις παρακολουθήσεις…
Ξέρεις γιατί;
Γιατί αυτό το ένα παιδάκι μπορεί να είναι το δικό μου…ή το δικό σου…!!
Τι φοβόμαστε το θεσμικό πλαίσιο;
Το κράτος και το παρακράτος…αν θέλει και ενδιαφέρεται μπορεί ουτως η άλλως να μας παρακολουθήσει…
Επιπλέον συχνά τα παιδιά πέφτουν θύματα ακόμα και του συγγενικού περιβάλλοντος (κάτι ξέρω και το λέω, διότι κάποτε φοιτούσα σε σχολή κοινωνικών λειτουργών και εργαζόμουν σε παιδικό σταθμό επίσης και κάτι είχα δει και ακούσει…). Εκεί όμως όλοι κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο… και ανέχονται καταστάσεις. Ας αρχίσει ο καθένας να καθαρίζει την αυλή του, ας πάψουμε να είμαστε ανεκτικοί σε τέτοια φαινόμενα όταν συμβαίνουν σε άλλες χώρες και μετά να μας πιάσει πανικός και για το διαδίκτυο. Σίγουρα δεν είναι απλή ιστορία, αλλά αν ένα παιδί δεν έχει ήδη υποστεί κακοποίηση σεξουαλική στο οικογενειακό του περιβάλλον και δεν έχει ενοχοποιηθεί σεξουαλικά δεν κινδυνεύει από κανέναν, διότι πρώτον θα αντιδράσει και δεύτερον θα μιλήσει στους γονείς του αν δεχθεί τέτοιες προτάσεις, άρα θα προστατευθεί. Τα παιδιά που αληθινά κινδυνεύουν είναι αφενός εκείνα που λόγω φτώχειας και εγκατάλειψης βρίσκονται στο δρόμο ευάλωτα στις ορέξεις του καθενός και τα παιδιά που νιώθουν ενοχές για τη σεξουαλικότητά τους και άρρωστη περιέργεια. Τότε ναι, όντως είναι ευάλωτα, διότι ούτε να αμυνθούν γνωρίζουν, ούτε θα μιλήσουν στους δικούς τους. Το υγιές σεξουαλικά παιδί δεν ανέχεται σεξουαλική προσέγγιση από ενήλικα, αντιδρά αντίθετα με θυμό και τσαντίλα διότι νιώθει ότι το χρησιμοποιούν και γίνεται έξαλλο.
@dealsent λυπάμαι, αλλά φοβάμαι πως οι παρακολουθήσεις είναι θέμα προφάσεων εν αμαρτίαις. Αν έχουν στοιχεία που στοιχειωθετούν έγκλημα δεν μπορεί να αρθεί το απόρρητο; Δεν το καταλαβαίνω αυτό προσωπικά. Επομένως μήπως το όλο παραμύθι για ελευθερία στις παρακολουθήσεις αφορά μία γενικότερη αστυνομοκρατία και εκφοβισμό και όχι ζήτημα εξυχνίασης εγκλημάτων παιδικής πορνογραφίας; Πώς αίρουν το απόρρητο π.χ. για τραπεζικό λογαριασμό αν πρόκειται για οικονομική υπόθεση; Δεν κατέχω τη νομική και συνταγματική πλευρά του ζητήματος, αλλά πολύ φοβάμαι πως μας δουλεύουν. Οταν υπάρχουν αποδείξεις για διαπραγμένο έγκλημα μας λένε ότι είναι δεμένα τα χέρια τους με το απόρρητο; Εδώ παρακολουθούσαν το τηλέφωνο το ίδιου του πρωθυπουργού της χώρας, για ποιο απόρρητο μας μιλάνε; Ηταν παράνομη η παρακολούθηση θα μου πεις. Οκ, ήταν παράνομη, αλλά σε περίπτωση εγκλήματος είναι ή δεν είναι νόμιμη η άρση απορρήτου;
@coolplatanos
Κοίτα εγώ το μόνο που λέω είναι οτι αν κάτι πρέπει να γίνει για να γλιτώσει ένα παιδί απο την βία, σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική, οποιαδήποτε βία…ας γίνει!
Το πάω και ένα βήμα πιο μακρυά, αν πρέπει να ελέγχουν με δορυφόρο κάθε λέξη που γράφω, αν πρέπει να φλιρτάρουν όλα μου τα ψηφιακά βήματα..ας γίνει!
Είναι ένα τίμημα το οποίο σηκώνει η αξιοπρέπεια μου.
Οτι είναι όλα θέμα παιδείας..ότι το ίντερνετ απλά είναι ένα πιο γρήγορο μέσο για την συναλλαγή δεν διαφωνώ.
@dealsend: θέλεις όμως όταν μεγαλώσει το παιδί σου να ζεί σε ένα κόσμο που θα παρακολουθείται κάθε λέξη του, θα μαγνητοσκοπείται κάθε πράξη του και Κάποιος θα ξέρει ανα πάσα στιγμή που βρίσκεται;
Παναγιώτη, πιστευεις πραγματικά οτι αυτό δεν συμβαίνει ήδη???
Οταν το τσαμπα!!! Google Map, μου δείχνει φωτο της γειτονιάς μου στα 100μέτρα…δεν μας παρακολουθούν απο παντού;
Οταν απο το 9/11 και μετά ο δορυφόρος echelon σκανάρει οτιδήποτε διακινείται ψηφιακά.
Θελω τίποτα να μην καταγράφεται για την ζώη μου…αλλά μόνος μου και απο επιλογή συμμετέχω και βοηθάω στην ίδια μου την ιχνηλασία..ψέμα είναι;
ΟΚ! αν το δίλλημα ήταν
1 παιδί γλίτωσε απο βιασμό
‘Η να καταγράφουμε όλες τις ψηφιακές δραστηριότητες του Dealsend.
Θα διάλεγα να καταγράφουν τις ψηφιακές μου δραστηριότητες προκειμένου να γλιτώσει αυτό το 1 και μοναδικό παιδι!
Ως γονιός έχω να εκφράσω μια διαπίστωση και στο τέλος μια απορία:
Οι περισσότεροι φίλοι μου (σαραντάρηδες στην πλειοψηφία) δεν έχουν το χρόνο να τρέχουν κάθε στιγμή πίσω από τα παιδιά τους. Θεωρώ ως δεδομένο ότι όταν τα στέλνουν φροντιστήριο ή σχολείο αυτά μπορεί να την κοπανήσουν και να καταφύγουν σε κάποιο netcafe (παλιότερα τη βγάζαμε σε μπιλιαρδάδικα ή μπουγατσατζίδικα). Ο παιδόφιλος ή ο ανώμαλος τέλος πάντων μπορεί να τα προσεγγίσει και στο δρόμο, στο καφέ ή αλλού περιπτώσεις για τις οποίες και νόμοι και συμβουλές υπάρχουν. Αλλά αυτό το μυστηριώδες το Internet για το οποίο δεν έχουμε το χρόνο να μάθουμε και να συμβουλέψουμε (μάλλον τα παιδιά μας μάς συμβουλεύουν), δεν είναι λογικό να απαιτούμε την κρατική παρέμβαση με ελεγκτικούς μηχανισμούς;
Τώρα θα μου πεις τι μορφή θα έχουν αυτοί και αν θα περιορίζουν τις ελευθερίες κάποιων άλλων χρηστών. Ειλικρινά, αυτό δεν με ενδιαφέρει. Ας ασχοληθούν με το ‘πώς’ όσοι ασχολούνται με τα ψηφιακά δικαιώματα. (Θα μπορούσα να είμαι ένας από αυτούς, αλλά οι προτεραιότητές μου είναι διαφορετικές για άλλους, κυριώς προσωπικούς λόγους).
Με έχετε παρεξηγήσει. Αυτά που συζητάμε εδώ, είναι ακριβώς αυτά που πρέπει να συζητηθούν γενικά στην κοινωνία.
Ο καθένας μας, μπροστά στην εικόνα ενός κακοποιημένου παιδιού, του θύματος ενός βιασμού (ανεξάρτητα αν είναι ενήλικο ή ανήλικο) κ.λ. είναι πρόθυμος να πει ότι θα έκανε οποιαδήποτε υποχώρηση αρκεί να το απέτρεπε.
Η αλήθεια όμως είναι ότι τις υποχωρήσεις αυτές δεν τις κάνουμε μόνο για τους ευτούς μας αλλά και για τα παιδιά που θέλουμε να προστατέψουμε.
Σκεφτείτε όταν ήσασταν εσείς παιδιά οι γονείς σας να είχαν αποφασίσει ότι οποιοδήποτε βιβλίο κυκλοφορεί, οποιοδήποτε θεατρικό έργο γράφονταν, οποιαδήποτε επικοινωνία με το εξωτερικό ή ακόμη και οποιοδήποτε γράμμα θα έπρεπε να ελέγχεται ώστε να προστατευθείτε από τα κακά της εποχής… Ή ακόμη να παραβιάζεται το οικιακό άσυλο για να μπορεί να μπαίνει ο αστυνόμος και να ελέγχει αν ασκείται οικογενειακή βία.
Θα θέλατε να έχουν κάνει οι γονείς σας αυτή την επιλογή;
Δύσκολα ερωτήματα που δεν πρέπει να απαντήσουμε σε κατάσταση φόβου, τρόμου και πανικού.
Pingback: buzz
Δεν νομίζω όρι βρίσκεσαι σε “επικίνδυνο έδαφος” όπως λες. Το ζήτημα είναι ουσίας, και η καχυποψία βάσιμη.
Με το να ρεγκιουλάρουμε το μέσον, δεν σώζουμε κανένα παιδί. Η κακοποίηση έχει τελεστεί, και το μόνον που δυσχεραίνουμε (χωρίς να το αποτρέπουμε) είναι η διακίνηση των προϊόντων του εγκλήματος (content).
Ρεαλιστικά, όσο υπάρχει ζήτηση για τέτοιο content θα υπάρχει και παραγωγή. Και ακόμη και να βάλουμε περισσότερα εμπόδια στην διακίνησή του η εμπειρία λέει ότι θα αναζητηθούν και θα βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι διακίνησης, έναντι υψηλότερης αμοιβής.
Στο φινάλε η κραυγαλέα αδυναμία του κράτους να περιορίσει την διακίνηση ναρκωτικών (που μάλιστα είναι φυσική διακίνηση) δεν θα πρέπει να μας κάνει αισιόδοξους ότι τα μέτρα θα φέρουν περισσότερα οφέλη από ότι ζημιά.
Δεν έχω λύση. Ο καθένας ας προσέξει τα παιδιά του. Η ευθύνη είναι τεράστια – και είναι κυρίως ατομική.
Παναγιώτη ίσως παρουσιάζει κάποιο σχετικό ενδιαφέρον αυτή η συζήτηση σε φόρουμ ως προς τα προσωπικά δεδομένα ακόμα στην Ελλάδα και τι συμβαίνει σε άλλες χώρες.
Πάντως αυτό που έχω καταλάβει δεν είναι ότι έχουν υπάρξει περιστατικά που παιδεραστής πλησίασε παιδί μέσα από το διαδίκτυο και το χρησιμοποίησε, αλλά αντίθετα ότι υλικό που έχει παραχθεί εκτός διαδικτύου στη συνέχεια διακινείται μέσα από αυτό. Αρα το παιδί δεν έπεσε θύμα μέσα στο διαδίκτυο, το υλικό που αφορά τα θύματα διακινείται μέσω διαδικτύου. Επομένως το πρόβλημα είναι να αποτρέψουμε τα προϊόντα του εγκλήματος ή το ίδιο το έγκλημα; Αυτό το επισημαίνει και ο Σπύρος Ντόβας από ό,τι είδα.
Στο Εθνος με ανάλογο ρεπορτάζ αναφέρεται: Μέχρι και 2.000 δολάρια πλήρωσε κάποιος από την Ελλάδα, μέσω πιστωτικής κάρτας, για να παρακολουθήσει on line βιασμό ανηλίκου στη Φινλανδία. Ο βιασμός όμως είναι φύσει αδύνατον να γίνει online, η μετάδοση ήταν online. O βιασμός ήταν σε φυσικό επίπεδο. Αρα το ζήτημα είναι σε αυτή την περίπτωση η δίωξη εκείνου που αγοράζει τέτοιο υλικό. Αυτό απαιτεί αλλαγή νομοθεσίας στην αντιμετώπιση όλων όσων γίνονται αποδέκτες παράνομων σεξουαλικών υπηρεσιών υποθέτω, άρα δεν είναι ζήτημα μόνο άρσης απορρήτου :-) Πόσοι και ποιοι είναι παράνομοι σε τέτοια ζητήματα; Θα φρικάρουμε αν αποκαλυφθούν τέτοια στοιχεία…
Κάποια επιπλέον στοιχεία εδώ όσον αφορά τις αδυναμίες της ελληνικής νομοθεσίας που γίνεται φανερό ότι δεν είναι μόνο θέμα άρσης απορρήτου. Είναι και αυτό, αλλά πρώτα προϋποθέτει κάποιες άλλες αλλαγές για να επιτραπεί η άρση απορρήτου σε αυτές τις περιπτώσεις.
Α ρε Orwell πόσο προφητικές οι σκέψεις σου εν έτει 1948…Και ας έπεσες έξω κατά 24 χρονάκια…
Συμφωνώ με την άποψη σου vrypan,συζήτηση με background το φόβο και την υστερία πάντα υποκρύπτει υστερόβουλες μεθοδεύσεις. Με όχημα όμως την πάταξη της παιδοφιλίας στο διαδίκτυο θα προσπαθήσουν να εφαρμόσουν κανόνες ελέγχου που στη πορεία θα ανακαλύψουμε ότι δεν θα αφορούν το πρόβλημα καθαυτό. Στο διαδίκτυο ελάχιστοι μπορούν να είναι πραγματικά ανώνυμοι και συνήθως είναι άτομα με τεχνικές γνώσεις. Η πλειοψηφία των χρηστών έχουμε την ψευδαίσθηση ότι είμαστε ανώνυμοι. Αν οι αρμόδιες αρχές θέλουν να βγάλουν άκρη με ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα μπορούν, χωρίς να χρειαστεί να «επέμβουν» και εδώ.
Να’ σαι καλά!
Ίσως μια παράμετρος που για την Ελλάδα έχει μεγάλη σημασία είναι η έλλειψη παιδείας και γνώσης σχετικά με το internet. Όταν δεν ξέρεις εύκολα πιστεύεις όποιον νομίζεις ότι εμπιστεύεσαι η θέλεις να εμπιστεύεσαι (φίλους, κράτος, θρησκεία κλπ.)
Ο κόσμος δεν γνωρίζει τι ακριβώς είναι ντερνετ ακόμα και όταν χρησιμοποιεί υπηρεσίες αυτού, γιατί η αντίληψη που κυριαρχεί είναι η εξής. Κάνω αυτό για να πάρω email, κάνω αυτό για να βρω μουσική, κάνω αυτό για να βάλω ringtone. Σχεδόν κανείς δεν ασχολείται για να μάθει τι άλλο μπορεί να γίνει ή αν γίνεται διαφορετικά ή αν υπάρχει επιπλέον πηγή κλπ.
Όταν καταλάβουμε ότι το να δεις το email κάποιου που ξέχασε να κάνει log off είναι το ίδιο πράγμα με το άνοιγμα του συρταριού του γραφείου του τάδε συναδέλφου για έλεγχο της αλληλογραφίας του, ίσως καταλάβουμε ότι δεν μπαίνουμε σε όποιο παράθυρο και πόρτα βρούμε ανοιχτή όπως θα κάναμε αν πέφταμε πάνω σε bug / poor config / whatever που δίνει root access. Ίσως τότε καταφέρουμε να συνδυάσουμε τον υλικό κόσμο με τις πρακτικές εφαρμογές και αντιλήψεις (μάτια να σε βλέπουν – κοινωνική κατακραυγή κλπ) με τον άυλο κόσμο του internet και την απόλυτη αίσθηση ελευθερίας που προσφέρει.
Η ανησυχία σου είναι βάσιμη και αποτελεί σημείο των καιρών. Δυστυχώς συμβαίνει ήδη και εκτός internet [9/11 κλπ]
Pingback: ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ » Φοβία με τις νέες τεχνολογίες
“Και με τον νόμο θα υποκλέπτει η ΕΥΠ.”
Το ΠΔ47/2005 της έδινε αυτό το δικαίωμα έτσι κι αλλιώς.
@dealsend: Αγαθές οι προθέσεις σου, αλλά φιλτράροντας keywords στο google δεν γλιτώνεις κανένα παιδί. Μην σου πω κιόλας ότι επιτυγχάνεις το ακριβώς αντίθετο, διότι περιορίζεις την ροή της πληροφόρησης και στρέφεις την προσοχή σου σε ανθρώπους που δεν είναι εγκληματίες. (Last time I checked, το google searching για οποιοδήποτε θέμα, οσοδήποτε ύποπτο, δεν αποτελούσε ούτε έγκλημα, ούτε καν σοβαρή ένδειξη εγκληματικής πρόθεσης).
@Γιώργος Αθανασούλιας: Αν κατάλαβα καλά, δεν φοβάσαι όταν το παιδί σου βγαίνει έξω, αλλά φοβάσαι όταν μπαίνει στο internet; Παράδοξο, διότι η πράξη της κακοποίησης μπορεί να πραγματοποιηθεί “εκεί έξω”, αλλά είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί “μέσω internet”. Επιπλέον λες ότι το internet δεν το γνωρίζεις, και γι’ αυτό θα ήθελες τη βοήθεια του κράτους. Το ίδιο λένε και πολλοί ακόμα και μου κάνει εντύπωση. Εδώ, οι περισσότεροι Έλληνες δεν εμπιστεύονται το κράτος τους να κάνει τα βασικά, ας πούμε χρηστή διαχείριση του κοινωνικού πλούτου, και θα το εμπιστευτούν για να κάνει την babysitter στα παιδιά τους; Και δηλαδή, αν εφαρμοστεί ένα άλλο νομοθετικό πλαίσιο, εσύ πλέον θα κοιμάσαι ήσυχος και δεν θα έχεις πια το νου σου στο τι κάνουν τα παιδιά σου;
Συγκεντρωθείτε, που να πάρει η ευχή, και μην υποκύπτετε στο FUD, γιατί αυτή η κοινωνία δεν αντέχει άλλο παραλογισμό! Και πάρτε το απόφαση ότι ο μόνος τρόπος να προστατεύσεις τα παιδιά σου είναι να τα διδάξεις σωστά και να είσαι εκεί γι’ αυτά όταν σε χρειάζονται. Τίποτε άλλο δεν είναι αποτελεσματικό.
ΥΓ. Τους προβληματισμούς των διωκτικών αρχών σχετικά με την ανεπάρκεια της νομοθεσίας να τους συζητήσουμε ευχαρίστως. Αλλά αν αρχίσουμε να κάνουμε εκπτώσεις σε θέματα ατομικών δικαιωμάτων και προστασίας προσωπικών δεδομένων, δεν μας βλέπω καλά!
@skarab
Καταρχήν η προστακτική του “συγκεντρωθείτε” εμένα δεν μου άρεσε, εκτός οτι προφανώς δεν κατάλαβες τίποτα απο όσα γράφω…τι σε κάνει να πιστεύεις οτι δεν είμαι (είμαστε) συγκεντρωμένοι.
Δευτερο..ωραία αυτά που λες( σχεδόν Out of topic) εσυ τι προτείνεις; Γιατί τελικά δεν προτείνεις τίποτα. όπως κανείς δεν αντιπροτείνει κάτι.
Μάλιστα απο ότι βλέπω τα τελευταία comments είναι μαθήματα χρήσης του Ιντερνετ, τα οποία καταλήγουν, ας προσέχει κανείς την πάρτη του.
Μάλιστα…δηλαδή..με την ίδια λογική, ας σταματήσουν για παράδειγμα τα αλκοτέστ, κι ας προσέχει καθένας μόνος του μην τον τράκαρει κανένας μεθυσμένος έτσι;
Εγώ είπα κάτι πολύ απλό,και το ξαναλέω.
Σε μια ζυγαρία εχω ΕΝΑ παιδί που πρόκειται να υποστεί βία και στην αλλη μεριά έχω το δικαίωμα μιας κρατικής υπηρεσίας να ελέγχει την ψηφιακή μου δραστηριότητα.
Προσωπικά επιλέγω να ελέγχει την δραστηριότητα μου, προκειμένου το παιδί αυτό να μην υποστεί βία.
…και πάω και ένα βήμα πιο πέρα, οτι ουτως ή αλλιως την ελέγχει την ψηφιακή μου δραστηριότητα…
Η απαντηση ειναι μια: «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ»
…και ισχυει για ολα: ιντερνετ, ναρκωτικα, οικονομικα, ασθενειες, και λοιπους κινδυνους που διατρεχει ενας ανθρωπος σημερα, κινδυνους που θα ειχε αποφυγει/ελαττωσει ΑΝ ενημερωνοταν σε τρυφερη ηλικια.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ.
Νέο χτύπημα: Η Μαρί
ΚωνσταντάτουΚυριακού στην εκπομπή “Με Αγάπη” μας ενημέρωσε(;) για τον “εθισμό στο Internet”.@dealsend:
“Προσωπικά επιλέγω να ελέγχει την δραστηριότητα μου, προκειμένου το παιδί αυτό να μην υποστεί βία.
…και πάω και ένα βήμα πιο πέρα, οτι ουτως ή αλλιως την ελέγχει την ψηφιακή μου δραστηριότητα…”
(Έχω κι εγώ παιδί). Εύκολα παραχωρείς τις ελευθερίες σου στο όνομα μιας αναποτελεσματικής πρακτικής. Αυτό που στην πραγματικότητα θέλεις είναι το παιδί σου να μην υποστεί βία (ανεξάρτητα από το εάν μιλάμε για τον υλικό ή τον κυβερνοχώρο).
Το να τιμωρηθεί αυτός που άσκησε τη βία, λίγο θα βοηθήσει το παιδί σου αφότου την υποστεί.
Θα συμφωνήσω με τη Ροδιά.
“…και πάω και ένα βήμα πιο πέρα, οτι ουτως ή αλλιως την ελέγχει την ψηφιακή μου δραστηριότητα…”
Το οποίο εάν σκεφτεί κανείς τι σημαίνει σε χρήμα και ενέργεια, καταλήγει πως δεν συμβαίνει (όχι φυσικά πως δεν θέλει το κράτος να συμβαίνει).
Pingback: ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ » Αμα έχεις τέτοιο γονιό τύφλα να έχει το διαδίκτυο