Η “γενιά των 700 Ευρώ” είναι πολύ της μόδας σαν όρος. Και καλά κάνει γιατί είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο και ένα μεγάλο πρόβλημα. Έχω όμως σημαντικές ενστάσεις στο ποιές είναι οι αιτίες ύπαρξης της γενιάς των 700 ευρώ (G700).
Το άρθρο της Καθημερινής, “οι χλιδάνεργοι”, διατυπώνει πολλά από αυτά που βλέπω και εγώ γύρω μου. Μην με παρεξηγήσετε, δεν θεωρώ ότι “οι άνεργοι είναι άνεργοι γιατί είναι τεμπέληδες”. Σίγουρα υπάρχει ένα μεγάλο θέμα ανεργείας.
Αλλά από την άλλη, υπάρχει και μία μεγάλη ομάδα νέων, 25-35 χρονών που έχουν φροντίσει να μάθουν τα πάντα (καλές σπουδές μεταπτυχιακά, συχνά σε Ελλάδα και εξωτερικό, γλώσσες… τα πάντα) εκτός από το να δουλεύουν. Όχι, δεν είναι τεμπέληδες. Αλλά δεν έχουν ξαναδουλέψει ποτέ τους. Πιστεύουν ότι για να κάνεις μία δουλεία το πιο σημαντικό είναι οι τεχνικές γνώσεις. Δεν ξέρουν να συνεργάζονται και να συμβιώνουν με τους υπόλοιπους συναδέλφους. Δεν ξέρουν να βάλουν τα δυνατά τους και να κάνουν κάτι που δεν τους είναι ευχάριστο ή που θεωρούν βαρετό. Δεν έχουν αναπτύξει την απαραίτητη συναισθηματική νοημοσύνη ώστε να επικοινωνούν με αυτούς που είναι γύρω τους, να αντιλαμβάνονται τί θέλει να πει ο διευθυντής τους, ο συνεργάτης ή ο πελάτης. Να πάρουν πάνω τους τις ευθύνες για το λάθος τους (αποκλείεται να μην κάνεις κάποιο). Δεν ξέρουν καν να κοστολογήσουν την δουλειά τους, αφού δεν έχουν καμία επαφή με την αγορά.
Το μόνο που ξέρουν είναι ότι οι γονείς και ο κοινωνικός τους περίγυρος τους υποσχέθηκε ότι αν ακολουθήσουν την συνταγή πανεπιστήμιο-μεταπτυχιακό (έστω και με μικρές αλλαγές στις αναλογίες των ετών), “θα είναι περιζήτητοι”. Ούτε αυτό το “περιζήτητοι” τους το διευκρίνισαν ποτέ.
Φίλοι και φίλες που είσαστε, 25+ και ψάχνετε για την δουλειά των ονείρων σας. Μπορεί να είσαστε πολύ τυχεροί και να την βρείτε με το πρώτο. Μπορεί να είσαστε πραγματικά ξεχωριστοί άνθρωποι οι επιστήμονες, αυτό το 1 στο 1.000.000 που θα τρέχουν όλοι από πίσω σας και θα σας παρακαλάνε να δουλέψετε και να ορίσετε εσείς το πόσα λεφτά θέλετε. Αν όμως είσαστε σαν όλους εμάς, τους υπόλοιπους, καταλάβετε ότι σας λείπει ένα σημαντικό μέρος της εκπαίδευσή σας: εργασιακή εμπειρία. Όχι απαραίτητα σαν ερευνητές της NASA, ούτε ως διδάκτορες της Οξφόρδης. Εμπειρία σε όλα αυτά που έγραψα παραπάνω. Φροντίστε να την αποκτήσετε.
Και γονείς, σταματήστε να κανακεύετε τα παιδιά σας. Αντί να τα πιέσετε να διαβάσουν, να περάσουν στις Πανελλαδικές κ.λ., πιέστε τα να αναλάβουν την τύχη τους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100044_18/11/2007_249256