Πολλές φορές μιλώντας με κάποιον από κοντά ή στο τηλέφωνο, όταν πάει να μου δώσει μία πληροφορία όπως π.χ. τον αριθμό του τηλεφώνου του, μία διεύθυνση, ένα url, του ζητάω να μου το στείλει με email. Δεν είναι ότι βαριέμαι να σημειώσω, ούτε ένας τρόπος να ξεφύγω από κάτι που θεωρώ αδιάφορο.
Το αντίθετο! Το GMail μου, έχει καταλήξει να είναι κάτι σαν το “ηλεκτρονικό μου πρωτόκολλο”. Δεν σβήνω τίποτα και αν κάτι έχει φτάσει εκεί, ξέρω ότι θα το βρώ ψάχνοντας όσος καιρός και να έχει περάσει μετά. Αστειευόμενος λέω μερικές φορές ότι “έχω κάνει outsource την μνήμη μου στο gmail” -αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
tips: χρησιμοποιήστε ένα κανονικό όνομα στο From address, φροντίστε να έχετε ένα Subject που να βοηθάει και να μην είναι κενό και φροντίστε το signature σας να έχει αρκετές πληροφορίες για εσάς (όνομα, website κ.λ.)
Πολύ ωραία. Έκανες όμως ένα βασικό λάθος. Έγραψες gmail αντί email… ;)
όχι, δεν είναι λάθος :-) Εξίσου σημαντικό με το ότι “είναι κάπου εκεί” είναι και η δυνατότητα αναζήτησης αλλά και πρόσβασης από το κινητό μου, οποιοδήποτε υπολογιστή κ.λ. Για εμένα (αυτή την στιγμή) όλα αυτά ονομάζονται gmail -δυστυχώς.
Και το vrypan.net βρίσκεται ‘κάπου εκεί’. Και είναι επίσης προσβάσιμο από το κινητό σου. Εκεί που θα συμφωνήσω μαζί σου είναι η έλλειψη ενός σύγχρονου καλού open source web mail πακέτου που θα σου επέτρεπε αντίστοιχη ευκολία πρόσβασης στα δεδομένα σου. Αν και — όπως και να έχει — προτιμώ την ελευθερία του δικού μου domain/hosting provider παρά την εξάρτηση από τη Google.
Εγω πάλι είμαι σαν τον vrypan, gmail everything. Είναι σχεδόν μαγικό το ότι έχω τα πάντα εδώ και δύο χρόνια δύο κλικ μακριά, είμαι είμαι σπίτι είτε απο το κινητό μου. Σίγουρα είναι άσχημο το google owns you αλλά ακόμα και σε δικό μου server/domain να ήταν το υλικό με αντίστοιχα καλό interface στο gmail είναι 10 φορές πιο ασφαλές απο… εμένα! :)
@cosmix: αυτό εννοώ με το “δυστυχώς”…
@papajohn: και εγώ το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Τελικά μάλλον το google κάνει καλύτερο π.χ. backup από ότι εγώ, μάλλον έχουν καλύτερη υποδομή από τον hosting provider μου.
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι θα μπορούσε αύριο π.χ. το GMail να κόψει το search -δικό του είναι ό,τι θέλει κάνει.
Αυτό το outsource μνήμης είναι πιο ακριβές από όσο ίσως υποψιάζεσαι. Ο τεχνικός όρος είναι εξωτερική μνήμη http://plato.stanford.edu/entries/memory/#3.5 .
Γενικά η γνώση πρώτα γίνεται διαθέσιμη στη νοημοσύνη και μετά γίνεται μέρος της συμπεριφοράς. Σταδιακά δηλαδή εντυπώνεται στο πως μια νοημοσύνη λειτουργεί και έτσι την αλλάζει. Βασικό πλεονέκτημα είναι το ότι ξέρεις πώς να φτιάξεις καφέ το πρωί χωρίς να σκέπτεσαι.
Το επόμενο βήμα γενικά είναι η απόκτηση εξωτερικής κοινόχρηστης μνήμης. Μνήμη δηλαδή στην οποία η αναδυόμενη συλλογική οντότητα μπορεί να διαβάσει και να γράψει από πολλές μεριές ταυτόχρονα. Τέτοιες είναι η wikipedia και το internet συνολικά βέβαια, αλλά μόνο στο μέρος του που είναι έστω και χαλαρά δομημένο.
Το βασικό πρόβλημα με τις εξωτερικές μνήμες είναι ότι δεν έχουμε διεπαφές ανθρώπου υπολογιστή σε κατασκευαστικό επίπεδο, οπότε πρέπει να λειτουργούμε με οθόνες ηχεία κλπ.
Άντε βρε, και καλό cyborg !
@KCorax, είναι απλά θέμα χρόνου: Brain-computer interface. ;-)