Ο Νίκος μιλάει για την αναχρονιστική αντίφαση[1] του ελληνικού σχολείου: το μάθημα πληροφορικής στο Λύκειο είναι “επιλογής”, που σημαίνει ότι αν συμπληρωθούν οι θέσεις, οι υπόλοιποι μαθητές που θέλουν να το παρακολουθήσουν, απλά δεν μπορούν, κάτι που προφανώς (;;;) δεν ισχύει για το μάθημα των Θρησκευτικών που είναι υποχρεωτικό [2] και για το οποίο βέβαια πάντα υπάρχουν καθηγητές και αίθουσες.
Δύο άσχετα θέματα, από μία άποψη, που αν τα δεις όμως μαζί, δείχνουν ποιές είναι οι προτεραιότητες του κράτους μας.
Και μετά λέμε για One Laptop Per Child, για ηλεκτρονική διακυβέρνηση, για επενδύσεις στον χώρο της τεχνολογίας. Είναι να σε πιάνει απογοήτευση.
—
[1] Αντίφαση; Μπά… Σε μία χώρα που ο Πρωθυπουργός δίνει δημόσια το “φυλαχτό του” στον Αρχιεπίσκοπο…
[2] αν και δεν είναι
ευλόγησον
Δυστυχώς αυτή είναι η χώρα μας…
Τα Θρησκευτικά όμως μπορώ να πω όμως ότι είναι λίγο ποιο σημαντικά από την πληροφορική. Που ξέρεις τι θα γίνει σε 10/20 χρόνια; Μπορεί να μην υπάρχουν άλλο υπολογιστές ή κάτι άλλο τεχνολογικό θα βρεθεί ως εγκαταστάτης.
Γιατί να μην μπει το μάθημα της Κοινωνιολογίας και το Δικαίου μάθημα επιλογής και να πάρει τη θέση τους η πληροφορική;
Pingback: neolaia.gr (beta) » Blog Archive » Eίσαι μαθητής; Μάθε τα δικαιώματά σου…
Προσωπικά πηγαίνω σε ιδιωτικό σχολείο και δεν έχω συναντήσει τύχει ανάλογο φαινόμενο, αλλά έχω πάρα πολλούς φίλους απ’ το τοπικό λύκειο, και απ’ ότι μου λένε οι περισσότεροι, όλοι σχεδόν έχουν σαν μάθημα επιλογής την πληροφορική. Άρα, πιστεύω ότι το φαίνομενο που περιγράφει ο Νίκος δεν είναι τόσο γενικευμένο.
(ΥΓ: το λύκειο που αναφέρω έχει την φήμη του κακού σχολείου)
@christos:
Οι υπολογιστές είναι εργαλεία. Η Πληροφορική είναι επιστήμη στην οποία οι υπολογιστές (μηχανές von Neumann) είναι επικουρικά εργαλεία και όχι το αντικείμενο μελέτης.