Έχω αναφερθεί αρκετές φορές στο fon project (βλ. FON: WiFi για όλους αλλά και WiFi). Η FON έχει πλέον τον δικό της router (μέχρι τώρα έδειναν ένα “πειραγμένο” Linksys), που αποκαλούν “La Fonera”.
Αυτή την στιγμή το FON είναι η μεγαλύτερη κοινότητα WiFi στον κόσμο (στατιστικά). Στην Ελλάδα είμαστε μόνο 149, αλλά ελπίζω να γίνουμε περισσότεροι :-)
Το συγκεκριμένο project, εκτός του ότι είναι πραγματικά cool σαν ιδέα, μου αρέσει γιατί χρησιμοποιεί ανοιχτό λογισμικό (και εν μέρη έγινε δυαντό ακριβώς διότι υπάρχει το Open WRT) αλλά και διότι είναι από τις πρώτες μορφές “user generated infrastracture” (ή “social infrastracture”).
Είχα γράψει κι εγώ, παλαιότερα στο cosmix.org σχετικά με το project. Τότε, αλλά και σήμερα, είχα διατυπώσει τις επιφυλάξεις μου σχετικά με την βιωσιμότητα αλλά και την ίδια την ιδέα του project.
Αντίθετα με τα διάφορα μητροπολιτικά Wifi δίκτύα ανα τον κόσμο (π.χ. το AWMN, αν και δε το θεωρώ παράδειγμα προς μίμιση) που νομίμως εκμεταλλεύονται την άδεια χρήσης της μπάντας των 2.4 και 5 GHz, το Fon δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ‘social infrastructure’ καθότι εξαρτάται άμεσα από εξωγενείς σε αυτό παράγοντες, δηλαδή τα ζητήματα της ευθύνης της χρήσης του δικτύου σε περιπτώσεις παρανομίας, της εμπλοκής των ISP καθώς και της καθαρά εμπορικής μη-ρυθμιζόμενης (δεν είναι τηλεπικοινωνιακός φορέας η φον) φύσης της εταιρίας πίσω από αυτό. Όσο κι αν προσπαθεί να παρουσιασθεί ως ‘κίνημα’ λοιπόν τόσο λιγότερο με πείθει.
Δε θα το χαρακτήριζα λοιπόν κοινωνική προσπάθεια, αλλά έναν έξυπνο αλλά εν τέλει, αρκετά αφελή τρόπο από έναν κερδοσκοπικό οργανισμό ώστε να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο δίκτυο χωρίς ιδιαίτερη επένδυση.
Όπως και να έχει προτιμώ και θα προτιμώ πάντα τη δωρεάν χρήση ασύρματης πρόσβασης του διαδικτύου που συναντά κανείς πολύ συχνά σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ.
@cosmix: Δεν διαφωνώ. Όταν λέω “social infrastructure” δεν αναφέρομαι σε κάποια “κοινωνική” διάσταση με την πολιτική έννοια.
Μιλάω για κάτι που πιστεύω ότι θα βλέπουμε όλο και πιο συχνά: οι “απλοί χρήστες” έχουν στην διάθεσή τους τον εξοπλισμό ή το bandwidth ή ο,τιδήποτε χρειάζεται ανα περίπτωση, ωστε να παρέχουν υπηρεσίες που παραδοσιακά παρέχουν μεγάλοι οργανισμοί ή εταιρείες.
Παράδειγμα μία τέτοιας τάσης είναι το FON: βασίζεται στους πολλούς χρήστες που καλύπτουν μικρη εμβέλεια, μία *επειχειρηματική* (συμφωνώ μαζί σου) προσέγγιση διαφορετική από την συνηθισμένη.
Προφανώς τα προβλήματα που αναφέρεις υπάρχουν και προφανώς αν συγκρίνουμε τον “επαναστατικό χαρακτήρα” της FON με κάποια μητροπολιτικά δίκτυα η πρώτη χάνει ο,τι και να κάνει :-)