Όπως για παράδειγμα αυτές τις μέρες στη δουλειά. Που προσπαθώ να κάνω τα αδύνατα δυνατά, “θυσιάζω” τον εαυτό μου (προσωπικό χρόνο, πράγματα που πρέπει να κάνω και δεν προλαβαίνω, όπως να πάω στον οδοντίατρο, να συναντήσο τον λογιστή μου κ.λ.) και πάλι γίνονται “στραβές”.
Τότε τί κάνεις;
Μπορείς να πείς “εγώ έκανα ό,τι μπορούσα”; Δεν είναι μόνο θέμα ποιός έχει την ευθύνη, είναι ότι στεναχωρήθηκα (και θα με πείραζε ακόμη και αν δεν ήταν δική μου ευθύνη). Τελικά το σκέφτηκα, το σκέφτηκα και κατέληξα ότι πραγματικά έκανα περισσότερα από όσα μπορούσα. Και αυτό είναι λάθος, την επόμενη φορά πρέπει να κρατήσω καλύτερο έλεγχο. Και να ενημερώσω τους άλλους για το τί μπορούμε και τί όχι. Και, αν και δεν με “αθοώνει” αυτό, όντως έκανα ό,τι μπορούσα…