Σεπτέμβριος και όπως κάθε χρόνο, μαζί με το ρεπορτάζ για την έναρξη του δακτυλίου στην Αθήνα, έχουμε και αυτό για τα βιβλία που δεν έχουν φτάσει στα σχολεία…
Μία πρόταση:
Μέσω των διαγωνισμών που έχει κάνει κάθε χρόνο, το κράτος έχει ένα ενδεικτικό κόστος για το κάθε βιβλίο. Ας δώσει τα δικαιώματα των βιβλίων στο κοινό, κάτω από CC BY-ND άδεια και ας επιτρέψει σε οποιονδήποτε να το τυπώσει. (Η απαγόρευση “παράγωγων έργων”, έχει νόημα, διότι διασφαλίζει ότι τα βιβλία δεν θα υποστούν αλλαγές, ούτε στο περιεχόμενο, ούτε στην σελιδοποίηση κ.λ.)
Με κάθε εγγραφή μαθητή, ο μαθητής μπορεί να λαμβάνει ένα (ή περισσότερα) κουπόνια που αντιστοιχούν στο χρηματικό ποσό που κοστίζει κάθε βιβλίο που πρέπει να του δοθεί. Και ο μαθητής μπορεί να τα αγοράσει από οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο, δίνοντας αντί για χρήματα, το κουπόνι.
Το κράτος θα γλυτώσει μία και καλή από τα logistics της διαχείρισης και διανομής των βιβλίων (κάτι που έχει αποδείξει επί σειρά ετών ότι δεν καταφέρνει καθόλου καλά) και η αγορά (εκδότες, βιβλιοπωλεία κ.λ.) μπορεί να βρει λύσεις που το κράτος θα δυσκολεύονταν να βρει -π.χ. διάφορα είδη και βάρη χαρτιού, επιπλέον κίνητρα για αγορά περισσότερων βιβλίων, ανακύκλωση χρησιμοποιημένων βιβλίων, αγορά των βιβλίων on-line και αποστολή στο σπίτι κ.λ. Και τα βιβλία θα παραμείνουν δωρεάν για τους μαθητές.
Καλά όλα αυτά αλλά έπρεπε να γίνουν πολύ πριν φτάσουμε στο πάρα πέντε της σχολικής χρονιάς. Για να μην φτιάξουμε σενάρια για το χάος που θα επικρατήσει με τα κουπόνια, που μπορεί να χρησιμοποιόυνται για κάλυψη άλλων αναγκών και θα εξαργυρώνονται στα βιβλιοπωλεία σαν να πωλήθηκαν βιβλία. Παλιότερα που τα βιβλία δεν ήταν δωρεάν τα παιδιά έδιναν το ένα στο άλλο τα βιβλία τους, και αυτή την πρόταση έκανε και ο sykofantis. Καλή ιδέα και αυτή αλλά με την προϋπόθεση ότι τα βιβλία κρατούνται σε καλή κατάσταση και δεν αλλάζουν κάθε χρόνο. Τελικά η κ Διαμαντοπούλου μάλλον θέλει να μειώσει και το κόστος των βιβλίων από τα έξοδα της παιδείας, του χρόνου μπορεί να μας πουν φέρτε και την καρέκλα σας από το σπίτι για να κάθεστε.
@cghera:
Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε αν οι πολίτες αυτής της χώρας είναι υπεύθυνοι για να διαχειρίζονται την ζωή τους ή είναι ανήλικα που πρέπει κάποιος άλλος να τους υποχρεώνει να κάνουν το Α ή το Β. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να είναι υπέυθυνοι και να κάνουν τις επιλογές τους, ακόμη και αν είναι κακές επιλογές. Οπότε, αν ένας γονιός έχει κουπόνι για να πάρει τα βιβλία του παιδιού του και αυτός προτιμά να το κάνει κάτι άλλο, ας είναι αυτός υπεύθυνος. Αν από την άλλη μπορεί να χρησιμοποιήσει το βιβλίο του αδελφού του που είναι 2 χρόνια μεγαλύτερος και να πα΄ρει κάτι άλλο από το βιβλιοπωλείο, ακόμη και αυτό μου μοιάζει καλύτερη τοποθέτηση των χρημάτων που έδωσα και εγώ ως πολίτης, από το να έχει δύο ίδια βιβλία στο σπίτι του (ή να πετάει το παλιό στα σκουπίδια).
Η Διαμαντοπούλου πολύ καλά κάνει και θέλει να μειώσει το κόστος, το ίδιο κάνουμε όλοι μας όταν βλέπουμε ότι δεν μας βγαίνουν τα χρήματα, αυτό θέλω να κάνει και στο υπουργείο της. Αν μπορεί να το κάνει μειώνοντας δαπάνες που δεν έχουν αρνητική επίπτωση στην παιδεία, καλά κάνει. Στην περίπτωση των βιβλίων, δεν βλέπω να έχει γίνει κάτι τέτοιο: τα βιβλία θα πληρωθούν, θα τυπωθούν και θα διανεμηθούν -απλά το δημόσιο δεν έχει την ικανότητα (πολλές φορές αυτό είναι καλό) να είναι ευέλικτο, με αποτέλεσμα όλα αυτά να αργούν πολύ, ειδικά όταν υπάρχει οικονομική στενότητα.
Παναγιωτη, της κοντης …. της φταινε οι τριχες.
Είναι μια θετική πρόταση αλλά όχι τόσο ρεαλιστική. Στα βιβλία – και κατ’ επέκταση γενικά στις εκτυπώσεις – το ενδεικτικό κόστος τεμαχίου βγαίνει μέσα από την ποσότητα των συνολικών εκτυπώσεων. Και δεν είναι πολύ εύκολο για έναν εκδοτικό οίκο ( πόσο μάλλον για ένα βιβλιοπωλείο ) να υπολογίσει το μερίδιο του σε μια τέτοια “αγορά” ώστε να μην του μείνει το απόθεμα. Εκτός αν… υπάρχει μια σταθερότητα στο περιεχόμενο των βιβλίων για παραπάνω από 1 χρόνο – κάτι που δεν θυμάμαι να γινόταν.
Όλα τα παραπάνω αλλάζουν αν μπει στο παιχνίδι η ψηφιακή εκτύπωση. Αλλά κι εκεί μπαίνουν πολλοί νέοι παράγοντες, με τον κυριότερο να είναι η εξασφάλιση μιας ελάχιστης ποιότητας σε εκτύπωση και μετέπειτα σε βιβλιοδεσία.
Το πήγα αρκετά τεχνικά το σχόλιο μου ως δικηγόρος του διαβόλου, αλλά σαν ιδέα μου αρέσει αρκετά.
@viktor Δεν ξέρω τα οικονομικά, ούτε και τα logistics του χώρου. Μπορεί να είναι κάτι που θα είχε νόημα να γίνει μόνο σε μεγάλες πόλεις όπου υπάρχει ανταγωνισμός βιβλιοπωλείων. Ή μπορεί το κόστος αποθήκευσης και μεταφοράς να είναι τόσο μεγάλο για τις ακριτικές περιοχές και τα νησιά, που να συμφέρει να έχεις εκτύπωση των συγκεκριμένων μικρών αριθμών που χρειάζονται σε τοπικό επίπεδο.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει αγορά βιβλίων με πιο συγκεκριμένη ζήτηση από αυτή των σχολικών βιβλίων. Αν μπορεί ένας εκδοτικός οίκος να τυπώνει “λυσάρια” και να έχει εμπορικό κέρδος και να καλύπτει την (ανταγωνιστική και ευμετάβλητη) αυτή αγορά, δεν βλέπω γιατί δεν μπορεί να πετύχει το ίδιο για τα σχολικά βιβλία.
Η ζήτηση είναι δεδομένη, η επένδυση επίσης (το ποσό που θα έδινε το κράτος για τα κουπόνια), έχω βάσιμες υποψίες ότι η αγορά θα έβρισκε λύσεις…
Η πρόταση είναι εξαιρετική. Απ’ ό,τι γνωρίζω από συνταξιούχο πλέον διευθυντή δημοτικού σχολείου το κόστος μεταφοράς των βιβλίων από τα κατά τόπους κέντρα όπου τυπώνονται στα σχολεία είναι υπέρογκο καθώς υπό το παρόν καθεστώς οι διευθυντές των σχολείων είναι υποχρεωμένοι κάθε χρόνο να αναθέτουν τη μεταφορά σε ιδιωτικές εταιρίες.
Αν εφαρμοστεί μια τέτοια πρόταση το κράτος απαλάσσεται και από την εκτύπωση και από τη διανομή που έχουν μεγάλο οικονομικό και διαχειριστικό κόστος.
Στα γρήγορα: πως μπορεί το iPad να αλλάξει την εκπαίδευση. Μεγάλη παρένθεση: δεδομένου ότι είχαμε τα απαραίτητα κονδύλια, ουτοπικό δηλαδή την προκειμένη στιγμή, αφού να τυπώσουμε δεν έχουμε: http://apas.gr/apple-ipad-how-it-can-change-the-world-through-education/
Τα ipad θα τα πάρουν οι Τούρκοι, ψάχνουν για 15εκ tablets για να μοιράσουν.
Κατά τα άλλα, επειδή λόγο ενώς Disqus problem, δεν τέλειωσα το προηγούμενο comment: Η ιδέα σου παναγιώτη, είναι πάρα πολύ καλή. Εφαρμόσιμη, έξυπνη, to the point.
Παναγιωτη μπορει να σε ξερω μονο μεσα απο τα γραπτα σου αλλα πραγματικα πιστευω οτι εισαι ενας ανθρωπος που θα μπορουσε να προσφερει σε αυτον τον τοπο. Ειναι κριμα που μεσα σε αυτο το κλιμα των εποχουμενων τετραετων θιασων κωμωδιας που μας διοικουν δεν μπορει να ενταχθει ενας αξιος ανθρωπος να αναλαβει ενα εργο.
Παναγιώτη, αν και με τιμά αυτό που γράφεις, είμαι από τους λίγους που δεν έχω δικαίωμα να πω ότι δεν μου δώθηκε η ευκαιρία… Πιστεύω πλέον ότι, με τα θετικά τους και τα αρνητικά τους, οι “θίασοι” που λες, παίζουν τα έργα που εμείς τους ζητάμε :-(
Αλλά μια και είναι εκτός θέματος του post, ας μην επεκταθούμε εδώ.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο δε συμφέρει οικονομικά.
Το κόστος παραγωγής ενός αντίτυπου μειώνεται σημαντικά όσο μεγαλύτερο είναι το τιράζ αφού το σύνολο των αντιτύπων μοιράζονται τα προ-εκτυπωτικά κόστη και το set-up κόστος της εκτύπωσης (οικονομία κλίμακας). Ακόμα και η Espresso Book Machine, που τυπώνει ψηφιακά on-demand, παράγει ένα αντίτυπο με μέσο όρο κόστους τα €3 και σε υποδεέστερη ποιότητα εφόσον μιλάμε για εκτύπωση από laser printer.
Στο παρελθόν κάποιοι εκδότες είχαν αναλάβει την προ-εκτυπωτική επιμέλεια κάποιον σχολικών βιβλίων, αλλά για την εκτύπωση συμφέρει τα αντίτυπα να τυπώνονται μαζικά.
Για τον ίδιο λόγο στο εξωτερικό και ιδίως στις αγγλόφωνες αγορές οι εκδότες έχουν την άνεση να προσφέρουν βιβλία σε χαμηλές τιμές μιας και η πρώτη έκδοση που παράγουν, τις περισσότερες φορές ξεπερνάει, τα 50.000 αντίτυπα.
Αργύρη, ευχαριστώ που μπήκες στην διαδικασία να σχολιάσεις.
Μου κάνει εντύπωση όμως αυτό που λες. Δηλαδή, έναν εκδοτικό οίκο δεν θα τον ενδιέφερε να βγάλει σειρά σχολικών βιβλίων, σε ποσότητες των δεκάδων χιλιάδων; Δεν θα ήθελε να πηγαίνουν μαθητές και γονείς στα βιβλιοπωλεία του για να αγοράσουν σχολικά βιβλία, ακόμη και αν από αυτά έβγαζε οριακό κέρδος;
Επίσης, είμαι περίεργος πόσο είναι το συνολικό κόστος των σχολικών βιβλίων. Εννοώ, όχι αυτό που αναφέρεται στους διαγωνισμούς του ΟΕΔΒ, αλλά αυτό που προκύπτει αν συνυπολογίσουμε το κόστος λειτουργίας του ΟΕΔΒ, το κόστος αποθήκευσης (που πιθανά για έναν εκδότη να έχει ήδη καταβληθεί, αν έχει ανεκμετάλλευτο χώρο στις αποθήκες του), κ.λ.
Τα σχολικά βιβλία διατίθενται σε τιμές κόστους. Αν αναλάβουν οι εκδότες όλη την επιμέλεια της έκδοσης θα ανέβει το κόστος τους μόνο και μόνο από την ανάγκη του εκδότη να καλύψει τα λειτουργικά του έξοδα.
Ο ΟΕΒΔ είναι υπό κατάργηση. Το υπουργείο δε χρειάζεται να αποθηκεύσει βιβλία εφόσον γνωρίζει πόσοι μαθητές βρίσκονται σε κάθε τάξη οπότε και τυπώνει όσα χρειάζεται να διανέμει συν αυτά που θα στοκάρουν τα βιβλιοπωλεία για τους μαθητές των ιδιωτικών σχολείων.