Χθες έγινε το TEDxAthens. Εγώ πήγα αρκετά καθυστερημένα, στις 7 παρά, μετά την δουλειά.
Αυτό που μου κάνει περισσότερη εντύπωση από τις ομιλίες/παρουσιάσεις, είναι η δίψα που έχει το κοινό να ακούσει κάτι νέο, κάτι που θα του προκαλέσει νέες σκέψεις.
Από τις παρουσιάσεις που είδα, θα ξεχωρίσω αυτή του Χρήστου Ιωαννίδη, για την δημιουργία και την πορεία του schoolwave -και βέβαια την φράση του, “το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα είναι η κλοπή της παιδικής ηλικίας”, αναφερόμενος στο εξοντωτικό και ανούσιο πρόγραμμα που επιβάλουμε στα παιδιά.
Με αφορμή (αλλά όχι μόνο) τις παρουσιάσεις του Δημήτρη Πρωτοψάλτου (Βιβλιοθήκη της Βέροιας) και Peter Aspden (Cultural Diplomacy) παρατηρώ ότι οι βιβλιοθήκες και τα μουσεία, μοιάζουν να αποτελούν trending topic -και όχι για τους “συνηθισμένους” λόγους (βλ. έχουν/δεν έχουν λεφτά), αλλά για τον ρόλο τους, για τον ρόλο που καλούνται να παίξουν σήμερα κ.λ. Μου αρέσει αυτή η συζήτηση.
Όσο για την Αθηνά Ανδρεάδη, που έκλεισε την εκδήλωση: έχω δηλώσει και παλιότερα fan της δουλειάς της, αλλά το ελληνικό κομμάτι που τραγούδησε δεν με εντυπωσίασε, κάτι με ξένιζε στον ελληνικό στίχο. Θα ήθελα πολύ να την ακούσω να τραγουδάει παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια -την είχα ακούσει να το κάνει, νομίζω με ένα σμυρναίικο τραγούδι, σε μία παράσταση που είχε δώσει στην Αστυπάλαια το 2008 και με είχε καθηλώσει.
Θα περιμένω με ανυπομονησία να ανέβουν όλες οι ομιλίες που έχασα στο youtube.
Pingback: Ideas worth spreading. Actions worth doing. – TEDxAthens 2010 | Κάτοικος Γυάλινου Πύργου
έχουμε κανά νέο για το ποτε θα είναι διαθέσιμες οι ομιλίες για το κοινό;
> Από τις παρουσιάσεις που είδα, θα ξεχωρίσω αυτή του Χρήστου Ιωαννίδη, για την δημιουργία και την πορεία του schoolwave -και βέβαια την φράση του, “το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα είναι η κλοπή της παιδικής ηλικίας”, αναφερόμενος στο εξοντωτικό και ανούσιο πρόγραμμα που επιβάλουμε στα παιδιά.
Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Στο εξωτερικό το γνωμικό (αναφερόμενο στην εκπαίδευση των παιδιών) είναι “do less” εδώ και δεκαετίες. Θα μου πεις ότι η Ελλάδα είναι μερικές δεκαετίες πίσω από την Ευρώπη, δεκτόν, οπότε καιρός ήτανε να ακουστεί επί τέλους και στην Ελλάδα.
Πάνο, δεν εννοούσα την ουσία (ότι τα παιδιά θα έπρεπε να έχουν περισσότερο χρόνο), για αυτό έχω γράψει και εγώ πολλές φορές. Η αναφορά μου ήταν στον τρόπο παρουσίασης, ως κλοπής με διαστάσεις σκανδάλου.
Δεν ξέρω. Φαντάζομαι θα υπάρχει κάτι σχετικό στο site του TEDxAthens.