Δυστυχώς ξεκινάνε πάλι οι φωτιές. Ελπίζουμε να μην δούμε και φέτος την καταστροφή που έγινε πέρυσι, αλλά προφανώς οι ευχές δεν βοηθάνε. Είδα πάλι να κυκλοφορούν προτάσεις για σιωπηλές διαμαρτυρίες κ.λ. Πριν από ένα χρόνο πήγα. Και ήταν μία συγκλονιστική εμπειρία γιατί για πρώτη φορά αισθανθήκαμε όσοι βρεθήκαμε μπροστά στην Βουλή ότι “δεν είμαστε μόνοι μας”. Αλλά θεωρώ ότι τα αποτελέσματα θα είναι (όπως και πέρυσι) ανύπαρκτα. Δεν αρκεί να περιοριζόμαστε σε “σιωπηλές διαμαρτυρίες”.
Θα ήθελα λοιπόν να προτείνω μία εναλλακτική ιδέα, που χρειάζεται περισσότερη δουλειά, αλλά θα μπορούσε δυνητικά να έχει ουσιαστικότερα αποτελέσματα.
Η ιδέα είναι να διευκολύνουμε όσους πολίτες υποστούν ζημιές να κινούνται νομικά εναντίον όσων δεν έλαβαν τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα, για εγκληματική αμέλεια. Για παράδειγμα, αν καεί μία περιοχή που δεν έχει αντιπυρικές ζώνες ή αυτές δεν έχουν καθαριστεί. Ή αν δεν υπάρχουν πυροσβεστικοί κρουνοί σε λειτουργία. Ή αν λειτουργεί κάποια παράνομη χωματερή που προκάλεσε την πυρκαγιά ή την διευκόλυνε να επεκταθεί.
Πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; Υπάρχουν δικηγόροι που θα ήταν διατεθειμένοι να βοηθήσουν χωρίς αμοιβή; Υπάρχει κάποιο προηγούμενο από το οποίο θα μπορούσαμε να αντλήσουμε εμπειρία;
Η ιδέα είναι να διευκολύνουμε όσους πολίτες υποστούν ζημιές να κινούνται νομικά εναντίον όσων δεν έλαβαν τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα, για εγκληματική αμέλεια
Σωστός. Ας βοηθήσουμε να πάνε φυλακή οι υπαίτιοι κι οι ανεύθυνοι’ τα υπόλοιπα είναι ψιλές ελιές. Και, για να’χουμε το καλό ρώτημα: πότε θα πάνε φυλακή οι υπαίτιοι και οι ανεύθυνοι απ’ τις περσινές πυρκαγιές;
Pingback: buzz
Εξαιρετική ιδέα! Να δούμε αν θα ιδρώσει κάνα αυτί. Το πιθανότερο είναι να δημιουργηθεί κάποια ανεξάρτητη αρχή ή ένας φορέας, τεσπά, για αντιπερισπασμό…
Η άλλη λύση είναι να ενταχθούν οι καλοκαιρινές πυρκαγιές στα “επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα”.
Περί τα 1.000 αναψυκτήρια* υπάρχουν στον Υμηττό, άκουσα σήμερα το πρωί στη ΝΕΤ.
* -> αναψυκτήριο = βίλα με άδεια αναψυκτηρίου [αυτός αν πάθει ζημιά θα αποζημιώνεται;]
Εγκρίνω και επαυξάνω αυτή την ιδέα. Εχω πει και παλαιότερα ότι πρέπει πλέον να μάθουμε να αξιώνουμε και όχι μόνο να απαξιώνουμε!
Και μάλιστα για τα δάση που είναι περιουσία όλων θα πρέπει να ζητήσουμε αξιώσεις οικονομικές όλοι, εκτός των υπευθύνων!
Καλή η ιδέα αλλά reactive, δηλαδή προσφέρει κάτι κατόπιν εορτής. Γιατί να μην γίνει κάτι πιο proactive; Για παράδειγμα, ο ενθουσιασμός και η αποδοχή της πρότασης περί νομικής στήριξης μετά την καταστροφή, να μετατραπούν σε θετική ενέργεια πρόληψης. Αντί να ψάχνουμε δικηγόρους ας δημιουργήσουμε ομάδες εθελοντών να κάνουν αυτοψίες σε ευπαθείς περιοχές, να καταγράψουν τις ανάγκες, να ζητήσουν τον καθαρισμό των ξερόκλαδων και να συμβάλλουν σ’ αυτόν, κτλ.
Μην μου πείτε πως αυτή είναι δουλειά του κράτους! Διότι (α) το κράτος είναι διαλυμένο με δική μας συνυπευθυνότητα (β) δουλειά του κράτους είναι κι οι αποζημιώσεις για τις οποίες προτίνεται η δραστηριοποίηση (γ) το κράτος και η κοινότητα/πολιτεία εθελοντών δεν είναι αλληλοαναιρούμενα.
Pingback: Φωτιές: εδώ, αλλού, και παραπέρα at Σπιτάκι
Όσο ορίζεται ιδιοκτησία δασικών εκτάσεων και υπάρχει δυνατότητα αποχαρακτηρισμού θα μπαίνουν ιδέες σε διάφορους.
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον οργανωμένο εμπρησμό; Θα προσέχουμε ο καθένας από ένα δέντρο 24/7;
Το πρόβλημα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε στη βάση του.
Pingback: metablogging.gr » Blog Archive » Βρίσε, κορόιδεψε, κατηγόρησε: έτσι σβήνουν οι φωτιές;
Δεν θα ήθελα να είμαι στην θέση του δικαστή που θα πρέπει να βγάλει άκρη μέσα από το νέφος των συναρμοδιοτήτων, των επικαλυπτόμενων αρμοδιοτήτων, των παρακρατημένων πόρων, των αδιάθετων πόρων, των ανεπαρκών πόρων κλπ κλπ κλπ σχετικά με το ποια υπηρεσία – και ακόμη περισσότερο ποιο φυσικό πρόσωπο – είναι τελικά υπεύθυνο για την αμέλεια.
Pingback: vrypan|net|weblog » προτάσεις για τις πυρκαγιές