Συζητάω με τον e-lawyer για το πρόσφατο θέμα της πρόθεσης (;) της κυβέρνησης να μετατρέψει σε κακούργημα την προσβολή της προσωπικότητας μέσω internet.
* download MP3 [διάρκεια 20:52, 19.1 MB]
* RSS feed, προσθήκη στο iTunes
* email: radio@vrypan.net – voice mail: +30 213 00 22 810
Υ.Γ.: Νεκτάριε, που έχεις στείλει audio comment, το έχω λάβει, θα παίξει στην επόμενη εκπομή, η επικαιρότητα βλέπεις… :-)
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
Καταρχήν μπράβο για την πρωτοβουλία. Ερώτηση τώρα (προς elawyer βασικά) : υπάρχει ανάλογο διεθνές προηγούμενο (σε δημοκρατικές χώρες) να θεωρείται κακούργημα η συκοφαντική δυσφήμιση;
Όχι, δεν υπάρχει. Μάλιστα, σε αμερικάνικη υπόθεση στην οποία ζητήθηκε άρση του απορρήτου για να εντοπιστεί blogger που εφέρετο ότι συκοφάντησε τοπικό άρχοντα, το δικαστήριο του Delaware έκρινε ότι το αδίκημα αυτό δεν είναι τέτοιας βαρύτητας ώστε να επιτρέπεται η άρση. Βεβαίως μιλάμε για τις ΗΠΑ με ένα συγκεκριμένο (αυξημένο) συνταγματικό δικαίωμα ελευθερίας της έκφρασης.
http://elawyer.blogspot.com/2005/10/bloggers.html
@e-lawyer Αυτό φανταζόμουνα κι αυτό λέει πολλά
Nα συμπληρώσω επίσης ότι δεν περιλαμβάνονται τέτοια πράγματα ούτε στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο, που υποτίθεται ότι θα ενσωματωθεί με αυτές τις διατάξεις για τους bloggers όπως είχε διαρρεύσει όταν έσκασε η υπόθεση με το press gr.
Παναγιώτη συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία της συζήτησης του σοβαρού θέματος με τον έγκυρο και συνήθως μαχητικό e-lawyer. Το αποτέλεσμα όμως της συζήτησης δεν ήταν αυτό που περίμενα.
Η γνώμη μου συνοψίζεται ως εξής:
Ιστορικά διαπιστώνουμε την γνωστή μάχη των τάξεων από όπου ξεπήδησαν πολλά κινήματα, επαναστάσεις και τελικά ενίσχυση των δημοκρατικών συστημάτων διοίκησης.
Στην σύγχρονη εποχή, συμβαίνουν τα ίδια πράγματα με μόνη διαφορά ότι τα όπλα της αναμέτρησης είναι τελείως διαφορετικά:
Εκεί που νομίζεις οτι οι δημοκρατικοί θεσμοί έχουν εμπεδωθεί και εφαρμόζονται πραγματικά στις δυτικές κοινωνίες, συνειδητοποιείς οτι έχεις απέναντι σου νέα αντιδημοκρατικά όπλα των ισχυρών απέναντι στους λαούς που “ελέγχουν”: την μαζικά κατευθυνόμενη “ενημέρωση” τους από τα ΜΜΕ, την συντονισμένη από τους ισχυρούς του ΝΑΤΟ “τρομοκράτηση” τους με ανύπαρκτους ή συνεργαζόμενους τρομοκράτες, την αποχαύνωση τους με τις trashTVs-δελτία, και την αδρανοποίηση τους με τον φθοροποιό καθημερινό αγώνα οικονομικής επιβίωσης.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα και με αιχμή του δόρατος τις νέες (cool) γενιές που “δεν καταλαβαίνουν” από αδιέξοδα, αναπτύσσονται εδώ και δεκαετίες τα κοινωνικά αντίμετρα και αντανακλαστικά. Με άλλα λόγια τα “νέα όπλα” (aka, new media), που από ότι φαίνεται είναι τόσο ισχυρά ώστε ακόμα και οι ίδιες οι ΗΠΑ με την κορυφαία μηχανή ελέγχου των μαζών (βλ. CIA και υπο-οργανώσεις), έχουν σηκώσει τα χέρια. Κάποιες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις βέβαια – όπως και αρκετές ανατολικές (πχ. Κίνα, Ρωσία, κλπ), έχουν την αυταπάτη οτι εκφοβίζοντας τους λαούς τους θα τους “επαφέρουν” στον έλεγχο…
Σχετικά με τα καθ’ ημάς, σας θυμίζω οτι η προηγούμενη κυβέρνηση τιμωρήθηκε και τιμωρείται αδυσώπητα μέχρι και σήμερα για την αλαζονία της όταν τέθηκε αντιμέτωπη με την μή-μαζικώς και υπογείως διαμορφούμενη “κοινή γνώμη και κοινό αίσθημα”. Η δέ τρέχουσα κυβέρνηση οδεύει στο να ξεπεράσει την αλαζονία της προηγούμενης, ενισχυμένη και με υψηλές δόσεις αυταρχισμού (ένεκα Δεξιά).
Παρένθεση: δεν ανήκω σε κανένα κόμμα και έτσι αντιλαμβάνομαι με τον μέγιστο βαθμό αντικειμενικότητας τα φαινόμενα.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι η τρέχουσα κυβέρνηση και όποιες την διαδεχθούν θα προσπαθούν να ελέγξουν τον λαό με όποια από τα σύγχρονα “όπλα” διαθέτουν, και θα είναι τόσο αποτελεσματικές όσο τους επιτρέπει η στρατηγική-πολεμική αντίληψη τους για τα όπλα του αντιπάλου (δηλαδή του σύγχρονου πολίτη). Θεωρώ και εύχομαι, ότι η αντίληψη τους αυτή είναι περιορισμένη και θα αντιμετωπίσουν μεγάλες δυσκολίες.
Για αυτό έγκυρε και μαχητικέ e-lawyer μην βαζεις τα γυαλιά της νομικής μυωπίας και συζητάς για δικαίωση του απλού πολίτη που καταγγέλει τις αυθαιρεσίες της εξουσίας… στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!.. Πρέπει να είσαι πιό ρεαλιστής απέναντι στον σημερινό συμπολίτη σου.
Και Παναγιώτη, η ουσία όπως την προβλέπω, είναι η μεγιστοποίηση του σύγχρονου όπλου του “ανταρτοπόλεμου” μέσω της ανώνυμης δημοσιογραφίας των πολιτών.
Η υπόγεια μάχη των τάξεων θα συνεχίζεται στο διηνεκές, μέχρι κάποια φωτισμένη-εμπνευσμένη άρχουσα τάξη να καταλάβει οτι υπάρχει άφθονος πλούτος για όλους!
Και κάτι τελευταίο, μην ξανακούσω από bloggers και ανθρώπους των Νέων Μέσων για την ανάγκη να προφυλαχθούν οι τάξεις μας από τους “άλλους”, τους “κακούς” εκβιαστές bloggers, ακόμα και με χρήση νέων νόμων απέναντι στις κακουργηματικές τους πράξεις (και με απότερο στόχο την άρση του απορρήτου και τον εκφοβισμό των ακτιβιστών-καταγγελώντων).
Σκεφτείτε απλά: η κοινωνία μας έχει φθάσει να λειτουργεί κατα πλειοψηφία (πλέον) μέσω διεφθαρμένων πολιτικών, δικαστών, δημοσιογράφων, γιατρών, δικηγόρων, εφοριακών, πολεοδόμων, μπλά, μπλά, μπλά…
Ε, δεν είναι το πρόβλημα μας ώς λαού η ελάχιστη και πάντως μειοψηφία, των φερομένων ως “κακούργων” bloggers…
Να εύχεστε να υπάρχουν πάντα αυτοί ανάμεσα μας, γιατί αν πάψουν να υπάρχουν, σημαίνει ότι στο όνομα τους θα μας έχει αφαιρεθεί ένα από τα πιό κρίσιμα νέα “όπλα” για τους αγώνες της γενιάς μας και των επόμενων γενεών. Είναι μεγάλες οι προκλήσεις που ακολουθούν!…
ΣΣ. Η ανώνυμη bloggoγραφία θα ενισχυθεί, ακόμα και αν πρέπει να γράφουμε από τα internet cafe όπως τύπωναν τις προκυρήξεις στα κρυφά, οι παπούδες μας στον πόλεμο…
Προσωπικά, δεν βρίσκω κατ’ ανάγκη λάθος την επέκταση τής ποινικής προστασίας σε αυτές τις περιπτώσεις. Θέλω όμως να γίνει με πολύ προσεκτική νομοτεχνική διατύπωση, πολύ αυστηρά οριοθετημένη.
Αν γίνει σωστά, θα εξυγιάνει την blogόσφαιρα από δυσώδη φαινόμενα τζάμπα μαγκιάς, ανευθυνότητας και θρασυδειλίας, που στιγμάτιζαν υπολήψεις χωρίς το παραμικρό μέσο άμυνας από μέρους των τελευταίων.
Δεν μιλάμε για κατάλυση της ανωνυμίας, μιλάμε για μια οριακή – θέλω να πιστεύω, κι εκεί γίνεται η δική μου στόχευση – δυνατότητα άρσης της, υπό δικαστικές εγγυήσεις, όταν κατ’ αρχήν στοιχειοθετείται κατηγορία για σημαντικές προσβολές τής τιμής (τής προσωπικότητας).
Pingback: ΩΡΑ ΕΛΛΑΔΑΣ » Νέα φημολογία περί νομοθετικής ρύθμισης
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αναφέρεται στο τέλος της συζήτησης και όπως είδες χρησιμοποιώ το επιχείρημα προληπτικά: ΜΗΝ το κάνετε, γιατί ΑΝ φτάσουμε εκεί θα δικαιωθούμε.
Στο πλαίσιο ενός δημόσιου διαλόγου, η βαρύτητα των όρων αναπτύσσει μια αυτόνομη “κανονιστική” ισχύ. Η “μαχητικότητα” όπως λες ενός νομικού εξαρτάται από το πόσο τολμηρός είναι σε επίπεδο δικαστηριακού ή θεσμικού ακτιβισμού. Δεν είμαστε μάγοι, έχουμε μια συγκεκριμένη εξειδίκευση και ορισμένα εργαλεία για να επιδιώκουμε να είμαστε αποτελεσματικοί.
Τέλος, μη νομίζετε ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είναι και τίποτα το ακατόρθωτο ή οικονομικά απαγορευτίκό για τον απλό πολίτη: αν μπειτε στο site του θα δείτε πόσοι αλλοδαποί και μετανάστες έχουν στραφεί κατά της Ελλάδας (και δικαιώθηκαν). Πρακτικά, πολλές φορές, το κόστος περιορίζεται στην αποστολή της προσφυγής με ένα fax, το οποίο δικάζεται χωρίς υποχρεωτική παρουσία δικηγόρων και διαδίκων.
Κυριακή, Μαρτίου 30, 2008
Ως σταθερός υποστηρικτής της κυβέρνησης, το Βήμα της Κυριακής αφιερώνει το σημερινό του πρωτοσέλιδο στα “κοινωνικά μέτρα” που προτίθεται να ανακοινώσει ο Κ. Καραμανλής. Εκεί συμπεριλαμβάνεται και “η μετατροπή από πλημμέλημα σε κακούργημα του αδικήματος της προσβολής της ανθρώπινης προσωπικότητας μέσω του Διαδικτύου”.
Νομίζω ότι η τροποποίηση αυτή θα δώσει το νομικό πάτημα ώστε να φιμωθούν τα “τρισκατάρατα” ιστολόγια (blogs). Τα στοιχεία του ιδιοκτήτη ενός ιστολογίου, σύμφωνα με την Αμερικανική νομοθεσία (που αφορά τους περισσότερους από εμάς, καθώς φιλοξενούμαστε σε ιστοσελίδες των Η.Π.Α.) δίδονται μόνο σε περίπτωση που εγείρεται υποψία κακουργήματος και όχι σε απλό πλημέλημα. Ανοίγει λοιπόν ο δρόμος για πιθανές διώξεις των μη αρεστών…
Tags: blog | μπλογκ | πρωθυπουργός
Aποστολεας aigialeia
Προσωπικά, δεν βρίσκω κατ’ ανάγκη λάθος την επέκταση τής ποινικής προστασίας σε αυτές τις περιπτώσεις. Θέλω όμως να γίνει με πολύ προσεκτική νομοτεχνική διατύπωση, πολύ αυστηρά οριοθετημένη.
Αν γίνει σωστά, θα εξυγιάνει την blogόσφαιρα από δυσώδη φαινόμενα τζάμπα μαγκιάς, ανευθυνότητας και θρασυδειλίας, που στιγμάτιζαν υπολήψεις χωρίς το παραμικρό μέσο άμυνας από μέρους των τελευταίων.
Δεν μιλάμε για κατάλυση της ανωνυμίας, μιλάμε για μια οριακή – θέλω να πιστεύω, κι εκεί γίνεται η δική μου στόχευση – δυνατότητα άρσης της, υπό δικαστικές εγγυήσεις, όταν κατ’ αρχήν στοιχειοθετείται κατηγορία για σημαντικές προσβολές τής τιμής (τής προσωπικότητας).
@dev-network: όμως εσύ δεν τολμάς να αφήσεις ένα τόσο ανώδυνο σχόλιο με το όνομά σου!