Μου το θύμισε jim_hellas. Μία απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου (Νοέμβριος 2006) που αποφάνθηκε ότι οι bloggers δεν ευθύνονται για δυσφημιστικά σχόλια. Προφανώς η απόφαση αφορά τις ΗΠΑ, αλλά αξίζει να δούμε την λογική της.
Ξεκίνησε όταν μία γυναίκα δημοσίευσε στο blog της δυσφημιστικά άρθρα για δύο γιατρούς που σε απάντηση της έκαναν μήνυση. Το δικαστήριο αποφάσισε λοιπόν ότι μόνο αυτός που έχει γράψει κάτι (ο blogger το άρθρο, ο επισκέπτης το σχόλιο) είναι υπεύθυνος και ότι η εύθυνη αυτή δεν “μεταβιβάζεται” πιο πάνω σε κάποιον άλλο που θεωρητικά θα μπορούσε να “ελέγξει”.
Το ενδιαφέρον είναι ότι πολλές μεγάλες εταιρίες στήριξαν την απόφαση αυτή, παρόλο που (για πολλούς από εμάς) το λογικό θα ήταν ότι ο blogger που φιλοξενεί σχόλια έχει ευθύνη για αυτά. Η λογική του δικαστήριου ήταν όμως ότι αν δεχθούμε ότι η ευθύνη μεταβιβάζεται και με δεδομένο ότι όλα στο internet “φιλοξενούνται” με κάποιο τρόπο κάπου, θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει ευθύνες όχι μόνο από τον blogger, αλλά και από την εταιρεία όπου φιλοξενεί το blog του και από τον ISP του όπου ίσως γίνεται το hosting κ.λ. (ή τον aggregator ή την υπηρεσία που “μαζεύει” σχόλια και posts κ.ο.κ)
Κάτι τέτοιο θα έκανε εύκολους στόχους όλες τις μεγάλες εταιρείες που φιλοξενούν υπηρεσίες στο internet όπως την Google ή την Amazon. Θα μπορούσε για παράδειγμα κάποιος να πει ότι το blogspot.com έχει ευθύνη για το blog που φιλοξενεί δυσφημιστικά σχόλια.
Στο κάτω κάτω, γιατί να μην ζητήσει κάποιος το IP και την ταυτότητα του σχολιαστή και να ζητήσει του blogger;
Μου αρέσει ο συλλογισμός -ένα δικαστήριο που αντιλαμβάνεται τον ρόλο του και ότι οι αποφάσεις του δημιουργούν ένα πλαίσιο στο οποίο δραστηριοποιούνται πολίτες και επιχειρήσεις.
Μεταφράζω την δήλωση της δικαστή Carol A. Corrigan: (διορθώστε με αν κάνω λάθος στους νομικούς όρους)
“Η προοπτική μίας καθολικής ασυλίας για όλους όσους διασπείρουν σκόπιμα δυσφημιστικές δηλώσεις στο internet έχει ανησυχητικές επιπτώσεις. Παρόλα αυτά, η νομοθετημένη ασυλία προστατεύει την ελευθερία του λόγου στο internet και ενθαρρύνει την αυτορύθμιση, όπως το Σύνταγμα προβλέπει.”
Pingback: buzz
Σωστή τη βρίσκω την απόφαση. Θα πω δυο λόγια για την απόφαση αυτή το πρωί στο Mega.
Αυτό που αναφέρεις είχε γραφτεί και στο ΒΒC και πρέπει να αφορά μάλλον την ίδια υπόθεση. Το βρήκα από λινκ που είχε αφήσει ο internetakias στο ποστ της magica χθες βράδυ για το Αλτερ. http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/6167930.stm
Αυτή η μεταβίβαση της ευθύνης προς τα πάνω οφείλεται σε μια παλιά κοινή νομική αντίληψη ότι εφόσον διαθέτεις σε τρίτους (αρθρογράφους) ένα βήμα από το οποίο μπορούν τελικά όχι μόνο να οφελήσουν, αλλά και να βλάψουν, έχεις ένα ποσοστό ευθύνης ως ιδιοκτήτης του μέσου.
[Αντίστοιχα περίπου με την ευθύνη του ιδιοκτήτη αυτοκινήτου, ακόμη κι αν δεν το οδηγούσε αυτός όταν προκλήθηκε το ατύχημα].
Όταν το δημοσίευμα ειναι ανυπόγραφο, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στον ιδιοκτήτη, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο.
Για το ίντερνετ ίσως πρέπει να επανεξετάσουμε αυτή τη μεταβίβαση, λόγω της δυναμικής φύσης του μέσου.
Να θυμίσω και την πρόσφατη απόφαση Λιοναράκη (του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου) που λέει ότι δεν μπορεί ο παρουσιαστής ραδιοφωνικής εκπομπής να φέρει την ευθύνη για όσα λέει σε απευθείας μετάδοση ο προσκεκλημένος του.
Παναγιωτη δεν αμεσα το mail που σου εχω στειλει.Ευχαριστω.
Η απόφαση, για όσους έχουν την υπομονή να τη διαβάσουν:
http://tinyurl.com/35hk6k
Πολυ καλα κανεις που το θυμιζεις.
~~E-Lawyer, ο οδηγος και οχι ο ιδιοκτητης εχει την ευθυνη, σε περιπτωση ατυχηματος, εναντι της ασφαλιστικης εταιρειας, εφοσον κατεχει διπλωμα οδηγησης οιουδηποτε τυπου (στρατιωτικο/πολιτικο). Υπαρχει σχετικη Αποφαση του Αρειου Παγου (1956 νομιζω)
Αύριο στα δελτία των 8 αποκαλύπτεται η στενή σχέση του ΠΑΣΟΚ με γνωστό ΜΠΛΟΓΚΕΡ 666 ΜΠΛΟΓΚΣ ΟΥΟΥΟΥΟΥ ΣΤΑΥΡΩΣΩΝ.
Ρε Παναγιώτη πώς και δεν σε έχουν βγάλει σε κανα κανάλι να λένε “ΑΥΤΟΣ είναι ο ΜΠΛΟΓΚΕΡ του ΠΑΣΟΚ”…