Για τους ανυπόμονους που στέλνουν μηνύματα ότι “έχω ανοίξει το blog μου εδώ και 2 μήνες, αλλά δεν με διαβάζει κανείς, βάλε ένα link να με βρουν”, “εμένα με αποκλείουν γιατί δεν τους αρέσει που λέω την αλήθεια”, κ.λ., αυτά είναι τα δικά μου στατιστικά (subscribers στο feed).
Δυστυχώς δεν έχω στατιστικά από το 2003 που ξεκίνησε το blog, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το διάβαζα μόνο εγώ.
Υπάρχουν άλλοι bloggers που κατάφεραν σε πολύ μικρότερο χρόνο να γίνουν πολύ πιο γνωστοί και να έχουν πολύ μεγαλύτερη επισκεψιμότητα, απλά εγώ δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να ρωτήσετε. Η δική μου λογική είναι ότι γράφεις στο blog σου ό,τι θέλεις και ίσως κάποια στιγμή να βρεθούν και άλλοι που να θέλουν να το διαβάσουν.[*]
–
[*] παρηγοριά για όσους απεγνωσμένα ψάχνουν “αναγνώριση”: η αλήθεια είναι ότι το 2008 υπάρχουν πολλοί περισσότεροι πιθανοί αναγνώστες σε σχέση με το 2003.
και μόνο που μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα είδα στο sync +1000 blogs κάτι λεει αυτό!!!!
καλά υπάρχουν άνθρωποι που παρακαλάνε “βάλε ένα λινκ σε μένα γιατί δε με διαβάζει κανεις”;;; How lame!
Αυτό είναι το κακό (άλλα και το καλό) με το ίντερνετ. Κάποτε hype ήταν τα homepages, τώρα είναι τα blogs, αύριο θα είναι τα streams… Το Hype μαζεύει κάθε καρυδιάς καρύδι. Ο κάθε άσχετος που απέκτησε σύνδεση στο internet και σήκωσε ένα blog έχει την απαίτηση να γίνει ξαφνικά ο άρχοντας του ίντερνετ. Προσωπικά αυτή η αντίδραση που έχουν όλοι αυτοί προσβάλλει εμένα και αυτό που αγαπάω (την πληροφορική) και έχω σπουδάσει.
Ήταν ο λόγος που κάποτε έπεσε και το χρηματιστήριο. Ξαφνικά, γέμισε άσχετους (οι οποίοι μέσα σε 2 μέρες ονειρεύονταν να γίνουν πλούσιοι). Και οι άσχετοι φέρνουν μαζί τους και τους απατεώνες, τους εκμεταλλευτές και ένα σωρό άλλους επίσης παρείσακτους.
Έλεος!
@xpan: Δεν θεωρώ ότι είναι άσχετοι ούτε ότι θα έπρεπε να ασχολούνται μόνο “σχετικοί”. Ίσα ίσα, το blogging είναι ωραίο γιατί επέτρεψε σε “άσχετους”, που δεν είναι προγραμματιστές ή admins, να δημοσιεύσουν στο internet.
Καταλαβαίνω ότι γράφουν 1-2 άρθρα με κόπο και αισθάνονται ότι είναι άδικο που δεν τα διαβάζει κανείς ή σχολιάζουν απλά 1-2.
Αυτό που θέλω να δείξω με τα στατιστικά μου είναι ότι, ειδικά στο internet, δεν υπάρχει “σύστημα” που αποκλείει ή προωθεί κάποιον. Όλοι μας, βάζουμε link σε ό,τι βρίσκουμε που θεωρούμε ότι αξίζει να αναφερθεί και σιγά σιγά ίσως έρθει ή επισκεψημότητα. Αλλά δεν είναι τόσο θέμα “διαφήμισης”, αλλά συνεχούς παρουσίας και προσπάθειας. Και στο κάτω-κάτω, αν γράφεις για unix στα ελληνικά είναι πολύ πιθανό να μην αποκτήσεις ποτέ την επισκεψιμότητα που θα έχει κάποιος που γράφει (καλά) για αθλητικά.
Παναγιώτη,
πάντως ειναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η δημοσίευση της επικοινωνίας του ΓΑΠ μαζί σου μέσω email το Νοέμβριο του 2006 από τον Μικροπολιτικό των ΝΕΩΝ δεν φαίνεται να επηρέασε και πολύ την επισκεψιμότητα του blog σου.
Θα περίμενε κανείς ότι η αναφορά των ΝΕΩΝ θα είχε προσελκύσει αρκετούς επισκέπτες. Για να είμαι ειλικρινής, και εγώ τότε σε έμαθα!
@apostolis: και στα δύο γεγονότα που αναφέρεις υπήρχε για 1-2 μέρες μία έξαρση των επισκέψεων. Τα στατιστικά που δείχνω όμως είναι οι subscribers στο feed και έχω την υποψία ότι οι επισκέπτες που ήρθαν από τα ΝΕΑ σε πολύ μικρό ποσοστό χρησιμοποιούν κάποιο feed reader.
@apostolis: α, και να συμπληρώσω ότι οι επισκέπτες που απλά έρχονται μία φορά είναι πολύ πιθανό να μην ξαναέρθουν, ακόμη και αν τους αρέσει το blog: ξεχνάνε την σελίδα, κ.λ.
Αυτήν την βηματική ασυνέχεια αρχές Φεβρουαρίου του 2007 που από 200 γίνονται ξαφνικά 300 τα feeds πως την εξηγείς;
@apostolis: νομίζω ότι είναι η εποχή που το google reader άρχισε να κάνει report τον αριθμό των subscribers σε κάθε feed που παρακολουθεί.
Θα είχε ενδιαφέρον να διαιρέσεις το παραπάνω γράφημα με τον συνολικό αριθμό των ελληνικών blogs σε κάθε περίοδο. Αυτό το normalized γράφημα θα έδειχνε ακριβώς την αναγνωσιμότητα του blog δεδομένου της άυξησης των πιθανών αναγνωστών. Και μια που το έφερε η κουβέντα, υπάρχει κάπου ένα τέτοιο στατιστικό για τα ελληνικά blogs στο παρελθόν?
@themos: θεωρείς ότι ο αριθμός των blogs είναι ευθέως ανάλογος με τον αριθμό των “πιθανών αναγνωστών” κάτι που βέβαια δεν ισχύει. (Φαντάσου να γίνει μόδα να έχει ο καθένας μας και ένα ξεχωριστό travel blog).
Και βέβαια, αν το blog μου ασχολείται κυρίως με μοριακή βιοχημεία, πώς θα όριζες τον αριθμό των “πιθανών αναγνωστών”;
Πολύ old media μου ακούγεται αυτή η συζήτηση :-) και πέρα από το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, δεν έχει κάποιο άλλο για τον ίδιο τον blogger.