Σύμφωνα με το TechCrunch, η Google έδωσε σε ισραηλινό δικαστήριο το IP ενός blogger που κατηγορούνταν για συκοφαντική δυσφήμιση (αυτό δεν είναι το “defamation”;)
Το δικαστήριο ζήτησε (δεν απαίτησε) το IP του blogger. Η Google έστειλε email δίνοντάς του περιθώριο 3 μέρες για να απαντήσει ανώνυμα στις κατηγορίες. Η περίοδος πέρασε, ο blogger δεν απάντησε και η Google έδωσε τα IPs από τα οποία είχε συνδεθεί ο χρήστης στο δικαστήριο παρόλο που δεν είχε καμία νομική υποχρέωση να το κάνει.
Είναι ένα θέμα για το οποίο δεν έχω καταλήξει που είναι τα όρια. Είμαι μπλεγμένος.
Το ίδιο έχει γίνει και στην Ινδία
http://www.cnet.com/8301-13739_1-9811569-46.html
“Είναι ένα θέμα για το οποίο δεν έχω καταλήξει που είναι τα όρια. Είμαι μπλεγμένος.”
Γιατί;
Κατά τη γνώμη μου, το πιο λογικό από έναν ISP / service provider είναι να δίνει όσα στοιχεία ακριβώς απαιτεί ο νόμος / εισαγγελέας, στο ακριβές χρονικό διάστημα που αυτά ζητούνται.
Γιατί το Google αποφάσισε ότι καλό είναι να δώσει τα στοιχεία; Δε μπορώ να σκεφτώ ούτε ένα επιχείρημα υπέρ αυτής της πράξης.
Εάν κάποιος blogger ανώνυμα συκοφαντήσει κάποιον, αυτός ο κάποιος του κάνει μήνυση, δεν θα πρέπει να δοθούν τα στοιχεία;
@IrDA:
Φυσικά και πρέπει να δοθούν τα στοιχεία, αμέσως μόλις το *απαιτήσει* ο εισαγγελέας / το δικαστήριο. Όχι όμως πιο πριν.
Μάλλον είναι στα πλαίσια του “Don’t be evil”.
Κατά την άποψη μου οι ενεργοί ή οι συνειδητοποιημένοι πολίτες και χρήστες του internet, θα προσαρμόσουν με την πάροδο του χρόνου και εκ των πραγμάτων, στο μυαλό τους την έννοια Φήμη. Θα κατανοήσουν ότι ο οποιοσδήποτε προσπαθεί να βλάψει κακόπιστα την Φήμη μου το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να διασπείρει “φήμες” (λάσπη). Αυτές όμως δεν αποτελούν αποφάσεις δικαστηρίων, ούτε έχουν άμεσες οικονομικές επιπτώσεις. Αν μάλιστα προέρχονται από ανώνυμο blogger, χωρίς γερά χτισμένη υπόληψη και αξιοπιστία και χωρίς αποδείξεις, τότε μάλλον πέφτουν στο κενό με λίγες μόνο “αμυχές” της φήμης του δεχόμενου την επίθεση (λάσπη).
Προσωπικά μπορώ να ζήσω με αυτό, όπως μπορώ να ζήσω και με την μόλυνση του αέρα και άλλων δεινών της εποχής που προσπαθούμε σταδιακά να ελέγξουμε.
Στην άλλη πλευρά του νομίσματος όμως, για σκεφτείτε να κάνετε μια ανώνυμη καταγγελία για δημόσιο υπάλληλο που εξυπηρετεί μεγάλα συμφέροντα και να βγείτε στη σέντρα. Ποια ισορροπία ελευθερίας έκφρασης έναντι δικαιώματος Φήμης θα εξυπηρετηθεί στην πράξη, αφού θα σου πάρουν το σπίτι, θα σε βάλουν στη φυλακή, ή μπορεί να σε ρίξουν και σε κανα χαντάκι..
Ξεκάθαρα λοιπόν, υπέρ της ανωνυμίας και αυτός (ο blogger) που μπορεί να αποδείξει τα λεγόμενα του ή να κινητοποιήσει νόμους και μηχανισμούς διερεύνησης της αλήθειας ας είναι ο ευνοημένος. Για τους υπόλοιπους που λασπολογούν θεωρώ ότι η λάσπη φεύγει εύκολα με καθαρό νερό…
ΣΣ για όσους ψάχνουν τρόπους προστασίας της ανωνυμίας τους, έπεσα πάνω σε αυτό: http://www.torproject.org/
Έστειλε mail το Google και λέει ότι έδωσε το IP μόνο μετά την ρητή εντολή του δικαστηρίου:
http://www.techcrunch.com/2007/11/27/google-voluntarily-provides-details-of-anonymous-blogger-in-israel/
Pingback: links for 2007-12-01 « Endiaferon Weblog
Μετά από το τελευταίο σχόλιο του Δημήτρη, θα έλεγα πως το θέμα ήταν μάλλον διαφήμιση για το techrunch.
Έπρεπε να κοιτάξουν δύο φορές πριν ανεβάζουν σχετικό νέο…
Καλά δεν το βρίσκω ότι πιο λογικό να του στείλουν notice 3ών ημερών και μετά να τα δώσουν όλα, ( safe internet σου λέει μετά ) λες και ο άλλος , ο οποιοσδήποτε user, βρίσκεται όλη μέρα πάνω απ’το pc στο mail του και κάνει refresh.
Μη τρελαθούμε. Δεν λέω ότι εφόσον έκανε κάτι “κακό” να μη δοθούν αλλά όχι κι’έτσι…